Gevleugelde woorden: LIEFDE

Om het jaar 2010 te eindigen
en het jaar 2011 te beginnen,

wil ik het hebben over /                                           L I E F D E 

Max KAUS, Kerstmappe,, 6 gesigneerde originele lithografies HRSG. van E. van Sydow, Hannover, 1923.

GEVLEUGELDE WOORDEN

" O, liefde is grillig.

  Niemand is wijs genoeg

  Om al haar facetten te ontdekken."    

W.B. YEATS (1865-1939)

" Mooie, hete, onbehaarde dieren

  speelden op een door hun begeerte 

  ontsloten plek in het bos."

Thom GUNN, 'Overspel'

"De liefde , een vijandige transactie."

Lord BYRON

" Liefde is de zoon van bedrog

  en de vader van illusie."

Miguel DE UNAMUNO, "Del sentimiento tragico de la vida en los hombres y en los pueblos" ,
(Over het tragisch levensgevoel bij de mens en de volkeren), 1913.

 "Liefde is niet alleen een emotie,

   maar ook een menselijke eigenschap,

   die even moeilijk te ontkennen is als eerlijkheid of moed.

   De consequenties van liefde kunnen kortstondig of onvoorspelbaar zijn,

   maar ze zijn ook dramatisch zichtbaar en echt."

Megan TRESIDDER, "Verborgen taal van de Liefde", Librero, 2004, p.56.


Voor elk wat wils, of toch niet......

Kerstallen, kerst- en nieuwjaarswensen

Wij fotografeerden een aantal kerststallen in onze regio en stelden vast dat de iconografie van de kerststal nog altijd aanspreekt. Het beeld van een moeder een vader( de voedstervader), het kindje Jezus in de kribbe, als de verlosser van de wereld, de os en de ezel, de engelen, de ster, de herders en op 6 december de drie koningen.
Over dit laatste komt nog een afzonderlijk item.

ORTIGAS, Spaanse kerststal, 1967 (gekocht in Mechelen). Foto: H.F.E. VERMEIR

Bij deze kerststal horen twaalf mooie figuren, waarvan de rechtstaande tussen de 9-11 cm meten. Ze zijn tweemaal gestempeld. ORTIGAS en Made in Spain.
Beeldjes die de tijd en de kleine kinderen trotseerden.

Nog een huisstalletje :

Foto: H.F.E. VERMEIR

Dit is wat men zou kunnen noemen en kitsch kerstalletje met het kindje Jezus in de kribbe, de geknielde Maria, Jozef met de staf , de drie koningen en twee schaapjes.  Figuren max. 12 cm hoog.


De buitenkerststallen:

Kerststal voor het stadhuis te Mechelen Eenvoudiger kan het niet, eentoniger kan het niet.

Wanneer we naar de andere kant van het plein kijken staat daar de prachtige danszaal waarin de consumptiemaatschappij genoegdoening vind.  Ik herinner mij dat drie jaar geleden Servus voor hun Haydnfestival ook zo'n  danstent wilden zetten, dat mocht, maar ze moest wel worden verstopt achter het schepenhuis. Zij waren wel eerst met hun idee.

Brussel, Grote Markt. Foto. H.F.E. VERMEIR

De kerststal van Brussel, met levende dieren, die spreekt aan, omdat hij behoort tot de volkscultuur, en als dusdanig herkend wordt, ondanks de rijkgeklede figuren.

Ik hoor je al denken dat is voor de toeristen, en Mechelen dan, ze doen zoveel inspanningen voor de toeristen, maar iets wat behoort tot de herkenbare eigen cultuur zou toch beter verzorgd kunnen worden. Denken we maar aan de toeristische wegwijzers. Waar zijn die gebleven? Volkscultuur even belangrijk als de Ommegang. Waar zijn ze? Wat gebeurt ermee?

De kerststal aan de Midzelen voor de scchuur waarin het museum van 't Grom gevestigd is.
Erf en Heem zorgt al jaren dat deze kerststal met levende dieren er is. Je kunt ook een natje en een droogje nuttigen in Midzeelhoeve II. Nu verhuisd naar de voormalige abdij Roozendael. (15.12.2013)

Op onze gemeente en op andere plaatsen zijn nog vele mooie kerstallen te bezoeken. Er worden zelfs busreizen georganiseerd.

"Volkse religiositeit maakt deel uit van ons Vlaams erfgoed.

  Het mysterie zit ingebakken in onze cultuur. "

in: Nicky LANGLEY, Elfde Gebod. Mystieke plaatsen en  figuren in Vlaanderen (foto's van Peter Nackaerts) , Davidsfonds, Leuven, 2010




Hierbij wens ik ook mijn wensen neer te schrijven:

Laat het oude jaar

eens bleken  in de witte wintersneeuw

zodat je er zeker van bent 

dat er een fris nieuw jaar begint.

Opgedragen aan alle leden van de Raad voor Cultuur van de Provincie Antwerpen,
de leden van de Sector Erfgoed &  Wetenschappen van de Provincie Antwerpen,
de leden van de Erfgoedraad van de Gemeente Sint-Katelijne-Antwerpen,
het personeel en de vrijwilligers van de vzw TOERISME skw.



Van Harte,

KADO,   24.12.2010.

Vandaag lag er 17,5 cm sneeuw te Sint-Katelijne-Waver













                       

December 2010: Licht en Duisternis

We zijn zowat 11.12. en in Sint-Katelijne-Waver verschenen de lichtjes, de kerststallen, ..., men is op zoek naar sfeer.
Om u een beperkt beeld te geven fotografeerde ik de laatste dagen licht in het donker.

Foto: H.F.E. VERMEIR

Dit is een prachtige kerststal uit de Stationstraat.

Niet alle Kristelijke symbolen verdwijnen zomaar uit het straatbeeld.
Kristus is voor de Kristenen het licht van de ster die gevolgd wordt door de drie wijzen om in de stal te komen..

Maar ik wens in elk geval aan iedereen VREDE, OPENHEID, BEGRIP en LIEFDE  voor de MEDEmens.

Foto: H.F.E. VERMEIR

Het licht, het blauwe licht, de verlichte herten, de lichtslingers , de verlichte santaklaus ...
 Hier zijn we in de Wolvenstraat in een overdadig versierde tuin.

Voor licht/ lux (Lat.) vinden we in van Dale 17 betekenissen. Ik geef er een beeld van door 17 uitdrukkingen of gezegden.

  1. Iem. het licht betimmeren: het uitzicht benemen.
 2. Zijn licht bij iem. opsteken: inlichtingen inwinnen.
 3. Het licht van Den Helder is ver in zee zichtbaar.
 4. In Nederland geldt: je mag door het rode licht rijden als je voorganger het ook doet...
  5.De slag volgde dadelijk op het licht.
 6.Licht en schaduw.
  7. Lichten en vensters in de muur maken.
 8. Zij gunnen elkaar het licht in de ogen niet: totaal niets.
 9. Nu gaat mij een licht op: ik denk dat ik het nu begrijp.
10. Iets in een zeker licht stellen.
11. Het waarachtige licht schijnt nu.
12. Zijn licht niet onder de korenmaat stellen (Matth.5:15): zijn wetenschap niet verborgen houden.
13. Zij heeft enige boeken het licht doen zien: uitgegeven.
14. Het licht zien: geboren worden. 
15.Het licht van zijn roem: luister.
16. Hij zag weer licht in het leven: het leven had weer betekenis.
17. Zij is het licht van de wereld: de grootste geleerde.

De rijkdom van het Nederlands.

.

Foto: H.F.E. VERMEIR

In de Stationstraat (SKW) vinden we een  tuin met veelkleurig verlichting waarin de volledig symboliek van deze tijd is terug te vinden. Zeker een bezoek waard, maar let op met het parkeren.

Leven en dood,

Licht en duister,

Licht en schaduw.

De nacht wordt dag door het licht,

Het licht geeft het duister een bestaansreden,

Zoals het kind  groeit dankzij het licht,

van de mensen  van goede wil.

Licht brengt een betere kijk op het gebeuren,

Licht geeft liefde een roodgloeiende horizon,

Licht splitst bij dag schaduw af,

Onze tweede ik beweegt met het licht ,

en dat tovert de duisternis om tot een prachtig vuurwerk.

Harry REIMVER

En dan is er nog de Lichtstoet op 26.12.2010 in het centrum van Sint-Katelijne-Waver
In 2017  was er geen lichtstoet.

OLVWaver JUBELJAAR 2010 "750 jaar kerk"

In de maand september van dit jaar werd reeds het "Feest van 750 jaar Kerkwijding" gevierd. We hadden het daar toen over op deze blog. maar toch nog een foto van die viering.

Sfeerbeeld van de ontvangst in de tuin van de pastorie. Foto: H.Vermeir

Hier huldigt de pastoor een aantal mensen en groeperingen. Links zien we de tekening die Fons Sempels van de kerk maakte.

In deze maand december komt de kers op de taart met de vieringen  op 24.12.2010 de middernachtsmis en op 25.12.2010 het Hoogfeest van Kerstmis.

Foto's van de dorpskern en het glasraam met het kerstgebeuren van Ladon, maar de fotograaf was Achiel Van Itterbeeck.

Pastoor Karel Abts nodigt heirmee alle parochianen en goede vrienden uit tot één van de diensten, om te zingen, te kijken, te bidden en te genieten van de sfeervolle kersttijd.

Sinterklaas nog steeds geliefd

Een houtsnede met Nicolaas als bisschop en twee uitgebeelde wonderen.

Vandaag 05 12 2010 , de avond voor de feestdag van de H. Nicolaas, bisschop en belijder, lijkt mij het geschikte moment om er over te publiceren.
De heilige muntte uit door grote liefdadigheid. Zijn levensbeschrijving verhaalt, dat hij iemand, die zonder fortuin was  om zijn dochters met een behoorlijke bruidsschat uit te huwen , 's nachts  door het venster een grote som geld toewierp .
Later werd de heilige bisschop van Myra en stierf na een leven van naastenliefde in 342.  Vele wonderen van redding uit water en vuur worden hem toegeschreven.
uit: "Volksmisboek en Vesperale", abdij van Affligem, Hekelgem, 3de ed., 1927, blz.1112.

In onze hedendaagse maatschappij speelt het feest van Sinterklaas  nog een grote rol, zelfs kinderen uit andere culturen doen er wat graag aan mede .

Van de avond wordt een  schoen of een blok klaargezet met wat lekkers voor de ezel van de sint, wortelen, brood en wat groen.

Vandaag zag ik op de afdeling geriatrie van het voormalige OLVziekenhuis te Mechelen een prachtig standje klaar staan om de sint deze nacht met de nodige voorzieningen te ontvangen.

De chocoladefiguurtjes doen het hem nog steeds goed en werden de voorgaande dagen in grote getale opgehaald door zwarte Piet, kwestie van zijn zak gevuld te krijgen.

 Op  zaterdag 04.12.2010 nodigden wij onze groter wordende kleinderen en kinderen ter ere van de Sint tegen de middag uit. Ze kregen als middagmaal soep  en "balletjes met kriekensaus" of/en macaroni met hesp. Op elk bord stond een chocolade figuurtje , een beer, een postkoets of Sinterklaas.
Ook vandaag zondag was er in OLVrouw-over-de-Dijle een eucharistieviering waaraan zoals gewoonlijk veel kinderen  deelnemen.
In het midden van de viering klopte de organist ineens  zacht en hard op de orgelkast en hij begon met veel overtuiging en improvisatie te spelen:

Daar wordt aan de deur geklopt,

Zacht geklopt, hard geklopt.

Daar wordt aan de deur geklopt.

Wie zou dat zijn?

 Weest maar gerust mijn kind.

Ik ben een goede vrint.

Want al ben ik zwart als roet,

'k Meen het toch goed.

Want ik kom van Sinterklaas,

Sinterklaas, Sinterklaas.

'k Heb voor jou, m'n kleine baas,

moois in mijn zak.

Waarlijk mijn  volkshart begon even sneller te kloppen.

Ook in de horeca leeft de sint en worden mooi verpakte chocolaatjes bij koffie of thee geserveerd.























Dit zijn de verpakkingen waarin meestal een lekker chocolaatje zit in de vorm van de sint.

Om te eindigen: wens ik alle kinderen een prettig sinterklaasfeest.
Maar de sint weet schijnbaar ook iets van het weer en daarom nog deze spreuk:

Nikolaas met regen
is nooit een zegen.

Zo'n vaart zal het wel niet lopen...

Religieuze volkscultuur in Mechelen en omstreken

Cultuurhuis Leliëndaal Hombeek: vrijdag 03 11 2010 20.00 uur.

Voordracht over "Volksbedevaarten in het Mechelse en omstreken" door Gaston Van Bulck

Op deze koude avond met temperaturen onder nul en sneeuw alom waren er toch een 50-tal mensen opgekomen.

Gaston Van Bulck is hier bezig met de inleiding. Foto: H.Vermeir

Gaston had het over volksvroomheid en bijgeloof. Ook vraag 28 van de Mechelse catechismus(1961, p.18) kwam aan bod: "Waar is God?"
En het weerklonk uit vele monden, als in koor: "God is overal: in de hemel, op de aarde en op alle plaatsen".
Daarna ging hij over naar zijn diapresentatie met uitzonderlijke documenten en verhelderende uitleg.

Dit is de begindia. Foto: H.Vermeir

De tekst:

" Religieuze volkscultuur in Mechelen en omstreken

In de religieuze volkscultuur is er sprake van

volksvroomheid en ven bijgeloof. De vroomheid

wordt ondersteund door de kerkelijke autoriteiten; 

het bijgeloof wordt verworpen. Volgens de richtlijnen

moet het Christelijk geloof herkenbaar zijn in de

volksdevotie.

Maar er bestaat een grijze schemerzone waarvan

   de grenzen niet duidelijk zijn.

De kerk gedoogt een aantal religieuze

volksgebruiken met voor-christelijke oorsprong."

Hier is Gaston bezig met zijn diapresentatie. Foto: H.Vermeir

Voorblad van het boek van Frans Perckmans. Foto: H. Vermeir

Hij schetste een beeld van het religieuze leven aan de hand van
een
aantal symbolen en heiligen.Aan bod kwamen : het kruis, de Mariaverering,  de heiligen: Cornelius, Sint-Gummarus, Sint-Rumoldus, Sint-Catharina, Sint-Maarten, Franciscus Xaverius, Sint-Coleta  en Kardinaal Mercier.

Voorblad van de viering van Rumoldus.

Omgekeerde wereld

 Roald DAHL publiceerde in 1975 het schijnbare kinderboekje

DE TOVERVINGER

Met een kritisch oog wordt de wereld van de jagers aan ons en anderen op een fantasierijke wijze duidelijk gemaakt.

Hier krijg je de centrale tekening uit het boekje. Tekening van Tom Eyzenbach.


Hieronder de tekst van Roald die betrekking heeft op de tekening:

" 'Help!' riep ze, 'Kijk! kijk daar es beneden!'
'Wat is er dan schat?' vroeg meneer krijtjes
Hij stond op en tuurde over de rand.
Hij kreeg de schok van zijn leven.
Beneden hen op de grond stonden de vier reuze-eenden, zo groot als mensen, en drie van hen hadden geweren in hun handen. De een had het geweer van meneer Kreitjes, de ander het geweer van Filip en de derde dat van Willem.
Alle drie de geweren  waren op het nest gericht.
'Nee! Nee!  Nee!' riepen meneer en mevrouw Kreitjes tegelijK. 'Niet schieten! Alstublieft!'
'Ja, maar, dat is niet hetzelfde,' zie meneer Kreitjes.
'Wij mogen op eenden schieten!'
'Van wie mogen jullie dat dan?' vroeg de eend.
'Dat mogen we van elkaar,' zei meneer Kreitjes.
'Heel goed,' zei de eend, 'dan mogen wij nu van elkaar op jullie schieten.'
(Wat zou ik toen graag het gezicht van meneer Kreitjes gezien hebben)
'O, alstublieft!' riep mevrouw Kreitjes.
'Mijn twee kindertjes zijn er ook bij! Jullie willen toch zeker mijn kindertjes niet doodschieten!'
'Jullie hebben gisteren mijn kinderen doodgeschoten,' zei de eend, 'jullie hebben alle zes mijn kinderen doodgeschoten.'
'Ik zal het nooit meer doen!' riep meneer Kreitjes.
'Nooit, nooit meer een eend doodschieten zolang ik leef!'
......




Roald DAHL, De tovervinger, vert. uit Engels: Harriët Freezer; ill.: Tom Eyzenbach, Baarn: Fontein, 1990, 8ste druk, 43 p., p. 35-38.


Roald klaagt hier ht misbruik van de machtigen ( met geweren aan);
zij schieten de onmachtigen zomaar dood.

Een dergelijk houding zie je heden ten dage vanuit het Vlaams Gewest wanneer het over de cultuur en de heemkunde en  de volkskunde en .....van de vrijwilligers gaat; zij worden  onderuit gehaald met veel geld dat naar zogenaamde professionelen gaat . Die 'onmisbare' (sic) vrijwilligers moeten  dan naar de pijpen en de 'carrière planning' en politieke agenda van die mannetjes en vrouwtjes  dansen. 

Assisenprocessen in België : Middeleeuws gebeuren

De onderstaande karikatuur verscheen in: "De Morgen", 23.10.10 en is een goede weergave van de assisenprocessen met jury in België. Het toont waarin België groot is.

Een ASSISENPROCES is de onrechtvaardigste vorm van rechtspraak;
te vergelijken met de te schandstelling in de Middeleeuwen;

iets wat we ons nu HIER  niet meer kunnen voorstellen,
wanneer het om een fysich gegeven gaat ...
Maar in een Assisenproces kan dat wel ...

En de beschuldigde is door de vorm van rechtspraak
bij voorbaat veroordeeld ....
ZONDER BEWIJZEN 

Werden alle mogelijkheden  onderzocht?

Hebben de zogenaamde benadeelde partijen niet teveel invloed op het gebeuren, die willen persé een veroordeling ?

Neem de 100 voorgaande assisenzaken maar eens door.
Er werd meestal één slachtoffer geculpabiliseerd hoewel sommige partijen er rond een grote bijdrage kunnen geleverd hebben tot het gebeuren. Oorzaak en gevolg....

Alleen de advocaten werden er beter van.

Het is een OUBOLLIG gebeuren dat in deze tijd niet meer te verantwoorden is.

BONHEIDEN: " 't Kaaskot' - AMBACHTENMARKT

 de Heemkring " 't Kaaskot"  Bonheiden

Wanneer we af en toe onze kleinkinderen van school ophalen in Bonheiden
parkeren we meestal aan de kerk van Bonheiden. Daar op de dat plein is rechts een huisje van de Wereldwinkel en een huisje van de Heemkring. Op het uur dat wij daar komen zien we daar nooit activiteit en op het eerste zicht is het lokaal ook niet zo aantrekkelijk. Hoewel mijn nieuwsgierigheid nam toe ...

HEEMHUIS , Kerkplein 1, Bonheiden



Op zondag 10 oktober belandde ik in Krankhoeve, want ik had vernomen dat daar een ambachtenmarkt was.
Toen ik toekwam viel het mij al onmiddellijk mede.

Foto: H.F.E. VERMEIR

De ambachtenmarkt was gestoffeerd met activiteiten van de verschillende werkgroepen van de kring: vilten, gebruik van kruiden, schilderen op zijde, bloemschikken, kantklossen, patchwork, spinnen, weven, smeden, schilderen op stof, heemkunde en breien. Bovendien was er ook nog : mandenvlechten, houtdraaien, kuipen maken en houtsnijkunst. Een pleiade van activiteiten die zich mocht verheugen in een grote belangstelling.

Foto: H.F.E. VERMEIR

Allerlei ambachten werden gedemonstreerd w.o smeden. Ze hebben zelfs een activiteit smeden, elke woensdag van 19u30 tot 22uur.

 Toen ik verder wandelde langs de cafeteria zat die "bomvol".
Achter in de hoeve was het prachtige bloemschikken en boven de vooral vrouwelijke handwerken.

Foto: H.F.E. VERMEIR

Hier een beeld van de kanttentoonstelling..

Info voor de activiteiten van de kring:

B. DOMS
Oude Kasteellaan 8, 
2820 Bonheiden
015 / 51.59.05

Sint-Katelijne-Waver: Leopold II was nooit in "Belgisch-Kongo" !

vtbKultuur en de Bib- skw organiseeden  
op vrijdag 15.10.2010 in de zaal Offendonk, Den Haes 8A te SKW
een voordracht met diapresentatie over "Reizen in het spoor van Leopold II"
door Kris Clerckx naar aanleiding van het verschijnen van zijn boek met de gelijknamige titel.

Een dia van de voorkaft van het boek, met een afbeelding van Leopold II aan zee. Foto: H.F.E. VERMEIR

De Bib-SKW putte uit haar rijke vooraad een aantal werken die vooral verwezen naar Congo/Zaïre:

Foto: H.F.E. VERMEIR

De spreker werd kort ingeleid voor 33 aanwezigen door Lieve Schoelinck .

Kris bracht ons aan de hand van een hele pleiade dia's een beeld van de reizen van Leopold.
Het begon te Coburg en Nieder- Fulda  de bakermat van ons koninghuis.
Vervolgens liet hij ons het prachtige Regensburg aan de Donau zien waar Leopold over vertelde in zijn dagboeken. Het Partenon van Ludwig I met binnenin een Pantheon sprak onze voormalige koning vooral aan . Ook Munchen bevond zich op zijn route en daar kwam hij onder de indruk van de triomfboog en het Bavariabeeld.

Kris aan het woord voor zijn diapresentatie. Foto: H.F.E. VERMEIR

Leopold verbleef ook in Badgastein(Oostenrijk) "the place to be" tussen de beau-monde in het uitzonderlijke berglandschap, maar daaraan beleefde hij geen uitzonderlijke genoegens . Ook Salzburg, Salzkammergut en Wenen , waar zijn toekomstige 16-jarige Maria-Hendrika werd gepresenterd, werden aangedaan.

Op 18-jarige leftijd werd hij senator voor het leven. Zijn vertrouwelingen waren : Lambertmont, Brialmont en Lejeune.

Het Orientalisme dat toen in was, bracht hem naar het Oosten. Hij vaarde over de Donau naar  Istanboel. Daar werd hij zeker aangetrokken door het exotische : de paleizen van de sultan, de harem ... maar daar mocht hij niet binnen, maar er werd wel goed voor hem gezorgd. Hij hoopte ook "commercie" te doen maar dat viel niet mede . Er was ook een incident van vazen die hij bij zijn vertrek zou medegenomen hebben zonder medeweten van ...

Leopold II in volle ornaat.

In Caïro had hij als gids de vermaarde Mariette, die hem de Egyptische Oudheid leerde kennen. Ook hier deed hij Egyptische oudheden verwijderen en liet ze verslepen naar zijn thuisland. Hij was ook geïnteresseerd aan de aanleg van het Suezkanaal en proberde  De Lesseps een voetje te lichten. Er verscheen een dia van het  "fantastisch" gebouw van Baron Empain aan de rand van Caïro.

Honkong werd aangedaan, daar verdedigde hij de Engelse belangen, uiteraard; maar wist toch ook te bekomen dat een Belgisch consortium de spoorlijn Peking richting binnenland mocht aanleggen.

Het schijnt dat zijn speeches altijd in 't Frans waren. Hij moest in 1887 gaan spreken te Brugge bij de inhuldiging van het het monumentvan Breydel en De Coninck, hij deed dat in zo'n stroperig en ongeloofwaardig inhoud, dat er enig protest ontstond i.v.m. zijn taal en naar het schijnt hield hij de volgende maal ergens in Brussel een rede in 't "geknakte" Nederlands. En daarna nooit meer.

In 1880 was de conferentie over Belgisch-Congo met de Grote Mogendheden.
Toen werd dat gebied zijn pivébezit.
De spreker vertelde over Belgisch-Kongo niet veel hoewel aantal mensen al of niet oud-kolonialen daarvoor waren gekomen.

De rijzige vorst met zijn legendarische baard was een opvallende verschijning, ook aan het strand van Oostende. Foto ca. 1900

Om te sluiten had de speker ook nog eventjes over zijn connecties met het

vrouwelijk schoon, vooral met Barones de Vaughan.

De auteur kon putten uit het  Koninklijk archief en de verzameling van voormalig Baron Goffinet , de vleugeladjudant van de echtgenote van Leopold II.


Marc  Van Engeland had het laatste woord.

GOED OM WETEN

Congo was van 1885 tot 1908 de privé-kolonie van de Belgische koning Leopold II. Hij beschouwde het land als zijn achtertuin. De bevolking moest keihard werken. Ze kregen bijna geen geld voor hun werk op de rubberplantages. Als ze niet wilden werken, werden ze hard gestraft. De Belgische koning verdiende kapitalen aan de rubberhandel totdat de Belgische regering in 1908 het bestuur van de koning overnam.

De Belgische koning Leopold II (1835-1909) wilde  Nederland binnenvallen, zo heeft de christelijk geïnspireerde krant Nederlands Dagblad woensdag gemeld op gezag van documenten in het Koninklijk Huisarchief in Brussel. Die werden gevonden door de Vlaamse journalist en historicus Kris Clerckx. Bij de Belgische "revolutie" in 1830 had België zich van Nederland afgescheurd.

De tweede Belgische koning Leopold stuurde spionagemissies om de Nederlandse militaire kracht in kaart te brengen, stelde een aanvalsplan op en zette een topdiplomaat in om de goedkeuring van grootmacht Frankrijk te verwerven. Het Belgische leger moest Nederland bij verrassing nemen en liefst binnen een paar dagen Amsterdam veroveren, "zodat het nieuws van de aanval gelijktijdig komt met het nieuws van de overgave (door Nederland). Het Europese evenwicht blijft zo behouden", zo beschrijft Clerckx de aanvalsplannen in een nieuw boek over Leopold II. Dat het plan uiteindelijk niet werd uitgevoerd, lijkt te danken aan de Franse keizer Napoleon III. Na een direct overleg tussen Leopold en Napoleon besloot de koning der Belgen het plan in de ijskast te zetten.

SINT-KATELIJNE-WAVER: Cultuurweek-end in Kasteel-Sint-Michiel

Op deze blog kondigde ik dit gebeuren reeds aan.

Een organisatie van de gemeentelijke Cultuurraad en de gemeenteraad in de week-ends van 9 - 10 - 16 en 17 oktober.

Kunsfoto... Schepen Eric Janssens. Foto: Harry Vermeir

Schepen Eric Janssens kwam eerst aan het woord:

"Beste genodigden,
Zoals u wellicht al gemerkt hebt, waait sinds vorig jaar een frisse wind door Kunstwerk(t).
Sinds 200o wordt deze tentoonstelling aan een bepaald thema gekoppeld.
Het thema van dit jaar is: Wat boeit mensen nog...?
In een tijd waar alles beschikbaar is en waar er een overaanbod is van allerhande activiteiten, is het moeilijk om nog mensen te boeien. Doorheen de tentoonstelling zal je antwoorden vinden op deze vraagstelling.
Is het theater, of media of games of kunst die onze aandacht trekken? Of is het gewoon heel simpel en zijn het de kinderen die ons steeds en altijd zullen blijven boeien. Zij zijn immers onze toekomst, onze drijfveer!
Met deze gedachte zijn we vertrokken en hebben we "Kunstwerk(t)" 2010 uitgebouwd. De kinstenaars kregen de opdracht zich te laten inspireren door de wereld van de kinderen en om deze rode draad doorheen de tentoonstelling te trekken besteedden we aandacht aan de scholen van Sint-Katelijne-Waver. Drie scholen  deden mee: de basisscholen Octopus, Dijkstein en Sint-Katarina.
Al de deelnemers-leerlingen krijgen een diploma. 
Ook de deelnemende kunstenaars zetten hun beste beentje voor en leverden prachtig werk, elk in haar/zijn discipline. In de tentoonstelling wordt je geleid van beeldende kunst naar keramiek, van glaskunst naar aquarel en ook fotografie en houtdraaiwerk.

Linda Van Gelder: "Grote zus en kleine broer". foto: H. Vermeir

Omdat onze kunstenaars u graag eens laten meegenieten van hun "creëren" zullen ze tijdens de openingstijden van de tentoonstelling op verschillende momenten hun "kunnen" tonen.
De eerste zondagnamiddag spelen Nicolas Stroot en Hannah Timmerman, van het stedelijk Conservatorium blokfluit in het kasteel.

Foto: H.F.E. VERMEIR

Zoals vorig jaar lasten wij een dans-intermezzo in van Fabienne Huygen, samen met haar dochtertje Yamuna. Zij brachten mooie Indische dansen tot uitdrukking in bijpassende kledij.Gabienne geeft in deze spiegelzaal wekelijks balletles i.o. van het Stedelijk Consevatorium Mechelen."


Een bijzonder woord van dank ging naar Ushi Gils en Christiane Guérard, de bedenkers van het nieuw concept.
Daarna verklaarde de eerste-schepen de tentoonstelling voor geopend.

Daarna kwam Ushi Gils aan het woord met een korte terugblik over het opstellen van de tentoonstelling, medewerkers en ekele praktische gegevens.

Marc Van den Eynde kondigde daarna de winnaars van de "Prijs van Culturele verdienste Sint-Katelijne-Waver 2010" aan.

John Gevaert 'broer van Kim)en Katrijn Simoens, twee internationale pianisten uit onze gemeente, de laureaten van de prijs.Het pianoduo Mephisto richt zich op vierhandige pianomuziek. Ze debuteerden op de Liszt-happening  (2007) in de Singel te Antwerpen. Recent, in september 2010 heeft het duo op de elfde editie van het InternationaleGrieg-concours in Oslo voor piano vierhandig de eerste prijs gewonnen.

Foto: H.F.E. VERMEIR

 De laureaten kregen dit beeldje, gemaakt door Josse Janssens (Josse Jockero).

De tentoonstelling werd bijgewoond door drie schepenen, enkele gemeenteraasleden , devoorzitter van de sector Erfgoed en Wetenschapen van de provincie Antwerpen en een volle zaal enthousiaste mensen.

Als slot  de receptie:

Foto: H.F.E. VERMEIR

Hier de eetkamer van het kasteel waar de receptie klaarstond voor een kunstwerk van Josse Janssens

SINT-KATELIJNE-WAVER: tentoonstelling in gemeeentehuis. A DOG OF FLANDERS

A Dog of Flanders uit 1872 is een boek van de Engelse schrijfster Marie-Louise de la Ramée, gepubliceerd onder het pseudoniem "Ouida". Het verhaal gaat over Nello, een Vlaamse jongen en zijn hond Patrasch. Het verhaal werd in Japan heeld bekend en beroemd, en kwam vandaar terug naar hier.

Van 4 oktober tot 30 november loopt in het gemeentehuis van Sint-Katelijne-Waver de tentoonstelling "A Dog of Flanders", een nooit geziene kijk op Vlaanderen. De tentoonstelling is een realisatie van de provincie Antwerpen.

Foto: H.F.E. VERMEIR

Op zaterdag 9 oktober opende schepen en provincieraadslid Van de Werf de tentoonstelling.
Links van haar stonden de genodigden w.o. burgemeester Eddy Vercammen, Eric Janssens, Jan Van Asch, Sven Vercammen en de voorzitter van de sector Erfgoed en Wetenschappen van de provincie Antwerpen,  Harry Vermeir.
De schepen opende de tentoonstelling met een rondgang door de tentoonstelling waarbij zij commentaar gaf.

Foto: H.F.E. VERMEIR

Hier heb je de eerste bladzijde van het eerste hoofdstuk van "A Dog of Flanders".

Hoofdstuk I

Nello en Patraschewaren waren beiden eenzaam achtergelaten op de wereld.
Zij waren nauwer bevriend met mekaar dan broers.
De kleine Nello  was Ardeens; Patrasche was een volumineuze Vlaming.
Zijn waren beide van de dezelfde leeftijd in de lengte van jaren, de ene was nog jong, en de ander was al oud. 
Zij brachten bijna al hun dagen samen door: ze waren beide wees en arm, ...




De tentoonstelling werd opgezet met heel wat fotomateriaal en een korte historische terugblik en "een" verklaring waarom dit gegeven zo suksevol was in Japan.


Op het einde van de rondgang werd een stijlvolle receptie aangeboden, zoals blijkt uit de bijgevoegde foto.

Chocoladevormpjes van Patrasche en Nello en een bruin of zwart bier waren een bijdrage tot de receptie en de "merchandising" . Foto: H.F.E. VERMEIR

MECHELEN: St.-Rombouts ... gebrandschilderde ramen

Naar aanleiding van het verschijnen van het boek "De gebrandschilderde ramen in de Sint-Romboutskathedraal te Mechelen" geschreven door Bert VERRIEST, organiseerden de Vrienden van de kathedraal exclusief voor haar leden drie wandellezingen in de kathedraal op 07.10, 09.10 en 10.10.2010.

Foto: H.F.E. VERMEIR

Bert Verriest wijst op de foto met zijn rechterhand naar omhoog. Hij is de auteur van het merkwaardige boek over de glasramen van St.-Rombouts. Als oud-leraar geschiedenis en voormalig stadsgids beschikt hij over de nodige troeven om dergelijk werk te schrijven  en om de wandellezingen van de nodige commentaar te voorzien.

Foto: H.F.E. VERMEIR

Hier krijgen we een zicht op het orgel dat voor het westvenster werd geplaatst . Het prachtige gebrandschilderde raam is van Crespin en stelt de stam van Jesse voor: Er is een roos (reis) ontsprongen ...
We vinden er de voorgangers van de bloedlijn van Jezus terug , met van Koning David tot Jesse.
De stad schonk dit raam in 1952.

Foto: H.F.E. VERMEIR

Als derde foto: het koor, de oostzijde, met het beeld van St.-Rombouts (door Lucs Fayd'herbe) en de neo-gotische ramen erboven.

De meeste ramen in de kerk zijn neo-gotisch, door leerlingen van De Béthune  uitgevoerd: Ladon, Crespin, Gonthon de Foy en Jacobs. De twee wereldoorlogen deden heel wat glasramen sneuvelen.

MECHELEN: O.-L.-Vrouwkoor

Het OLVrouwkoor luistert elke zondag in de kerk OLVrouw-o/d-Dijle de eucharistievieringen op.
Daar ik over dit koor niet veel vind op internet wil ik ze met dit bericht eer aandoen.

Zie ook: 27.03.2011: "Lentekriebels van de zangkoren: Kolor - Koraal -Vokalis"

Het is zonder meer het beste koor van de stad Mechelen. Toch krijgt het onvoldoende waardering..

Het koor werd opgericht door Bob Peeraer, lange tijd de pastoor van de kerk , nu met pensioen maar nog steeds bij bepaalde gelegenheden voorganger.

Hierbij het gelegenheidslied, geschreven voor het  afscheid van Bob Peeraer als verantwoordelijke pastor van de parochie OLV-over-de-Dijle.
Bob de Bouwer, was in de tijd een kinderprogramamma op TV waarbij een Bob die in de bouw werkzaam was alles  en nog wat opknapte.

 Aan het orgel liet hij zich bijstaan door professionele organisten: Fil Denteneer, Willy Climan (orgelleraar aan het Brussels conservatorium) en  Laurent Van den Bergh, titilaris organist van St.-Pieter en vroeger muziekleraar aan het St.-Romboutscollege.
pam,pam ...
Na Bob Peeraer nam Urbain Van Asch de leiding van het koor over. Hij was dirigent van de Mechelse liedertafel en bezorgde het OLVrouwkoor een vaste plaats in het Mechelse en Vlaamse muziekleven.

In 1988 werdt Kris Wittewrongel, docent aan het Lemmensinstituut, organist.
Wannes Vanderhoeven, orgelleraar aan het stedelijk conservatorium, volgde op.

Foto: Kris LAMON

Hier zien we Wannes aan het orgel.

Kristel Verpoten, lerares koor en AMV (?) aan verschillende muziekacademies, volgde op en leidt nu het koor en laat het zingen op een uitzonderlijk hoog niveau.

Om te eindigen één van de glasramen van de kerk. In die glasramen werd  de muziek als het ware in abstracte vormen gegoten.

Foto: H.F.E. VERMEIR