Rozendaalweg

Rozendaalweg
ECHELPOELHOEVE, Rozendaalweg: landelijk / mooi / historisch, foto: H. Vermeir

zaterdag 29 januari 2011

Mechelen: Koninklijke Kring voor Oudheidkunde, Letteren en Kunst van Mechelen - 125 jaar - ProSper DE TROYER + 50 jaar geleden -

Op 29.01.2011 was er de de jaarlijkse Algemene Vergadering  van de Koninklijke Kring voor Oudheidkunde, Letteren en Kunst van Mechelen in het auditorium van Congres- en Erfgoedcentrum Lamot.





Hedwig De Lannoy. Foto: H.F.E. VERMEIR





De nieuwe voorzitter Hedwig De Lannoy aan het woord. Traditioneel komen een aantal sprekers aan het woord voor een Algemene Vergadering: wij  hoorden en zagen de secretaris voor het verslag, de penningmeester voor het financiële, de voorzitter voor de doelstellingen, de uitrtredende voorzitter had het over het verleden en de toekomst en die werd samen met zijn vrouw in de geschenkjes gezet, geen bloemetjes, want degene die we hiervoor zien staan lijken ons wel wat verlept.

Daarna kwam, waarvoor de meeste mensen gekomen waren Walter Volkaert aan het woord, om te spreken, te vertellen, om in z'n kader te plaatsen .... Prosper De Troyer, schilder van beroep.

Foto: H.F.E. VERMEIR



W. Volkaert had als titel van zijn uiteenzetting:
"Prosper de Troyer (1880-1961) op zijn plaats gezet.
Proeve om het werk van deze Mechelse schilder
in historisch perspectief te plaatsen."

De aanleiding was het 50-jarig overlijden van Prosper de Troyer.
De feitelijke aanleiding was de schenking van het archief over zijn grootvader Prosper, van Marc Utterhoeven aan het Mechels stadsarchief. Trouwens de voornoemde Bekende Vlaming, uit Frankrijk was aanwezig, want die avond speelde ook KV. Mechelen , thuis," achter de kazerne", zoals het heet, maar die is er al hele tijd niet meer.

Spreker gaf een overzicht over de opleiding en de kunststijlen waarin Prosper de Troyer werkte.


P. de Troyer, de naaister.


"De Troyer(1880- Duffel 1961) volgde kunsthumaniora en werd leerjongen in een beeldhouwersatelier, bij een schilderrestaurateur en in een smidse in het Gentse. Tijdens zijn legerdienst verzeilde hij in Mechelen, waar hij avondlessen aan de Academie voor Beeldende Kunsten volgde, studies die hij tot 1907 volgde.
Hij vestigde zich als kunstschilder aan de Brusselsteenweg en maakte kennis met o.a. Rik Wouters. Hij werkte aanvankelijk in het neo-impressionisme, dan het fauvisme en het kubisme. Hij evolueerde vanaf 1920 naar een astracte stijl. Twee jaar later keerde hij resoluut naar de figuratieve vormgeving, in het bijzonder naar het expressionisme."

Uit het "Mededelingeblad" van de Kon. Kring, 42st jg., nr.1, jan.-feb.-maart 2011, p.20.


De dia van de kunstenaar. Foto: H.F.E. VERMEIR

donderdag 27 januari 2011

MECHELEN : schenking van twee schilderijen door Baron Ghislain de Meester

De uitnodiging :






Op 22.01.2011 nodigde het college van burgemeester en schepenen uit tot de officiële overhandiging aan de stad, door Baron Ghislain de Meester, van twee schilderijen van Jan Anthony Coxcie, een Mechelaar. Op de uitnodiging herkennen we Peter De Meester.




Foto: H.F.E. VERMEIR



De plechtigheid in de Keldermanszaal werd ingeleid met een beperkte(lengte van de spreekbeurten) academische zitting.
De inleiding werd geformuleerd door Heidi Denijn, departementshoofd van cultuur,
Hans Vliege, emeritus hoogleraar van KU Leuven had het over  Coxie,
Wim Hüsken,Conservator van de Musea van de stad Mechelen,  sprak aan de hand van een diapresentatie over het geslacht de Meester en over de schenking,
Burgemeester Somers, had zoals gebruikelijk bij dergelijke plechtigheden het laatste woord.
Daarna werd een drink aangeboden.
Het belangrijkste "de akte van overdracht" werd ook dan ondertekend.


Foto:H .F.E. VERMEIR

Hier zien we de ondertekening door Baron Ghislain de Meester, onder het goedkeurend oog van de burgemeester.


Het gezelschap wandelde daarna naar het Schepenhuis.

Foto. H.F.E. VERMEIR

In het schepenhuis was een tentoonstelling opgezet met een deel van de 37 werken die Emile de Meester de Ravestein in 1885 reeds schonk aan de stad Mechelen. Daarenboven waren de twee geschonken schilderijen , zie hierbij, tentoongesteld.

Ze stellen Peeter de Meester en zijn vrouw Catharna de Drijver voor, voorouders van de schenker.
Catharina draagt een prachtige kanten hoofddoek en ook haar kraag en polsboorden zijn van kant.
Deze zijn prachtig geschilderd: de motieven en verbindingen zijn duidelijk weergegeven door de schilder.

foto: H.F.E. VERMEIR

Zeker de moeite waard om eens te bezoeken.




Met dank aan:

Wim Hüsken, conservator van de Musea van de stad Mechelen;
José Tonnoeyr,  voorzitster van kantclub "Etterjefke".

vrijdag 21 januari 2011

WINTERGARTEN - WINTERTUIN - WINTERGARDEN / BELGIUM : Onze-Lieve-Vrouw-Waver

De langverwachte folder eindelijk verschenen:




De voorzijde van de driedelige vouwfolder , uitgegeven in 2011.
Links vind je de praktische info.
Rechts een detail uit het prachtige glaswerk.

" De halfcirkelvormige zijvlakken van het tongewelf zijn meesterwerken van ambachtelijke glazenierskunst. Het ene halfroosvenster heeft de 'Morgenstond' tot onderwerp, voorgesteld door de opkomende zon over een bergmeer. Irissen en waterplanten op de voorgrond wekken geslaagd een illusie van diepte op, terwijl een reiger met prooi in de snavel op een naïeve manier de morgen symboliseert ..."

Marc Veldeman, "Feeërieke wintetuin om in weg te dromen", in: Gazet van Antwerpen, 7.06.1986, p.1.(Weekeind)


Foto: Eddy Van Leuven

Hier heb je een beeld van het tongewelf met als achtervlak de "morgend", met ietsje rechts van het midden, de reiger, waarover hiervoor sprake.

Deze tuin is onderdeel van van de School en kloostergemeenschap van de Zustes Ursulinnen uit Onze-Lieve-Vrouw-Waver. Generaties meisje van goede komaf uit binnen- en buitenland "Les desmoiselles du pensionnat" kregen in een stijlvol kader een spartaanse opvoeding.
Op vraag van de pastoor van OLVW vestigden zich  enkele Ursulinnen van Tildonk er zich op 22.04.1841. Ze openden naast een dorps- en zondagsschool al vrij vlug een kostschool.
De wintertuin dateert 1903. Hij sloot aan bij het kloostergebouw.



Foto: H.F.E. Vermeir


Hierbij een beeld van de schoolgebouwen.
"De imposante wintertuin maakt deel uit van een prachtig, integraal als monument beschermd gebouwencomplex waarin neogotiek, neoromaans, neo-empire, art nouveau en art deco tot een harmonieus geheel zijn versmolten."

Uit de folder.

zaterdag 15 januari 2011

Mechelen: "Toren en Beiaard" / Carillon/Glockenspiel/ "Over Jef Denijn"

De jaarlijkse Algemene Vergadering van de "Koninklijke Vereniging voor Toren en Beiaard Jef  Denijn" kende z'n verloop op vrijdag 14.01.2011 in de kelder van het Huis Michiels, Korenmarkt Mechelen voor een 35-tal aanwezigen.

We brengen een sfeerbeeld van deze geslaagde avond.






Dit was de inleidende dia die door Michel Leriche, secretaris van de vereniging,  gebracht werd bij zijn diapresentatie om het statutaire gedeelde voor te stellen. Hij schetse het werkjaar 2010, stelde de financiële toestand voor, en bracht een zicht op 2011. Het belangrijkste item in 2011 zijn de Mechelse Beiaarddagen. Twee dia's om dat duidelijk te maken.










Deze gegevens komen uit de diamontage.

De vergadering werd gevolgd door een lezing over "Jef Denyn in Engeland tijdens de Eerste Wereldoorlog"

Foto: H.F.E. VERMEIR




Direkteur Koen Cosaert aan het woord voor een dia van Jef Denyn.

Zijn goedgedocumenteerde uiteenzetting bracht ons heel wat wetenswaardigheden  over de wedervarens van Jef Denijn, in eigen land, in Groot-Brittanië en in Nederland.


Foto: H.F.E. VERMEIR




Een dia uit de ganse reeks van Cottistock (Dorset). Een toren met een beiaard. Jef Denijn was daar geregeld gastbeiaardier.

Na de geplogenheden volgden een hapje en een drankje aangeboden door de vereniging.
We tonen nog enkele sfeerbeelden.

Foto: H.F.E. VERMEIR


Stadbeiaardeir Mariën en Direkteur Cosaert, zij aan zij.

Nog één foto: de zwaargewichten van de vereniging...


Secretaris Michel Leriche en Voorzitter Erk Vekemans, twee dikke vrienden. Foto: H.F.E. VERMEIR

zondag 9 januari 2011

Gevleugelde woorden: SCHANDAALSFEER


 SCHANDALEN


Hoe ondankbaar de wereld is,
blijkt  vooral ook,
wanneer er een schandaal aan het licht komt.
De wereld kent nauwelijks nog een groter genoegen,
en toch  heeft zij geen boze woorden genoeg voor hem,
die haar dat genoegen heeft bereid.

                                             SIRIUS                              "Citaten / spreuken", in: 't Gazetje, nr. 1 - 5 januari 2011.


BEDENKINGEN
Citaat dat een goed beeld geeft van onze maatschappij:
een pers, die zich beroept op persvrijheid, om het hoofdzakelijk te hebben over "echte" schandalen en "gecreëerde" schandalen, want daar is geld mee te verdienen.
Opbouwende zaken zijn bijna niet te vinden in de pers.
Arme samenleving met zulk een pers.
En dan vinden wij nog dat we onze "zogenaamde" democratie moeten opdringen aan anderen...

Een nieuw Franse Revolutie...
Sommige vrijzinnigen vinden dat hun moment de gloire gekomen is en doen een "opvallende" gooi naar de macht.
Zij hebben nochthans prachtige principes over vrijheid, maar die principes schijnen alleen voor henzelf te gelden en niet voor de anderen. Als je ziet op welk een eenzijdige manier ze de kerk aanpakken, dan schijnt de volmaaktheid alleen bij hen aanwezig te zijn, niets is minder waar. Zij zijn zeer selectief in hun acties bijv. over de Islam durven zij niets kwijt, schrik dat er een bommetje in hun "groententuin" zal liggen.

Dan de tegenstellingen Vlamingen/Walen.
Die Walen profiteren al meer dan 150 jaar van ons.
Wij leggen elk jaar meer dan 6 miljard bij hun budget bij.
Wat is het resultaat :Leterme, Bart De Wever e.a. worden door de Waalse pers in de schandaalsfeer gezet omdat zij des te langer van ons zouden kunnen profiteren.

Prachtig land, prachtige democratie, prachtig egoïsme...
Als de Walen en de Koning er maar beter van worden ...
En wij onnozele Vlamingen maar betalen...

vrijdag 7 januari 2011

Winterstreken in de Ursulazaal: 30.01.2011

WINTERSTREKEN te OLVW

Waver onder de sneeuw, een poëtisch beeld van een deel van het dorp. Foto: H.F.E. VERMEIR


Een winters landschap.
Als je goed luistert hoor je de sneeuw kraken
en zie je mensen en dieren uit vervlogen tijden tot leven komen ....


Een ruiter met wapperende mantel raast voorbij,
de wind blaast en prevelt onverstaanbare woorden,
een eenzame eend waggelt rond, 
een zwak schijnsel verlicht in de verte een raampje..

de  po-eet ... tot nu toe onbekend



Nele Gerard - trekzak en piano, Veva Gerard - woord en zang, Dirk Christiaansen - bas en contrabas.
WINTERSTREKEN is een sfeervolle mix van winterse gedichten, volksverhalen en meeslepende melodieën, uit de vier windstreken en van eigen hand, verweven tot een heerlijk warm deken. Kruip er mee onder en laat je ontroeren, vervoeren, verwonderen en verwarmen!

Op zondag 30.01.2011 om 15 uur in de Ursulazaal van het Instituut van de Ursulinen, Bosstraat 9, Onze-Lieve-Vrouw-Waver

Kaarten: gemeentehuis op de dienst onthaal
                 bibliotheken tijdens de openingsuren
Bijdrage in de kosten: € 6,  senioren: € 7

Info: Cultuurdienst van SKW: Eddy Van Leuven: cultuurdienst@skw.be ,  015 30 50 00

Organisatie: Gemeentbestuur Sint-Katelijne-Waver,
                       Cultuurraad,
                       Davidsfonds Onze-Lieve-Vrouw-Waver

P.R. : Schepen van Cultuur Eric Janssens

woensdag 5 januari 2011

DRIEKONINGEN

6 januari, in het heidendom Dertiendag, de 13de dag na de winterzonnewende, de laatste dag van het Germaanse Joelfeest.

Driekoningen, Epifanie of Openbaring van de Heer
(Solemnitas Epiphaniae Domini)

is een christelijke feestdag waarop de bijbelse gebeurtenis (Matt. 2:1-18)  herdacht wordt  van de Wijzen die een ster in het oosten zagen staan en deze volgden tot in Bethlehem, om Jezus te begroeten als pasgeboren koning der joden.

Dat deze wijzen uit het oosten kwamen, gaat terug op Matt. 2:1. Dat de wijzen de ster (van Bethlehem) "in het oosten" gezien hebben (Matt. 2:2,9), moet in dit verband betekenen dat zij de ster zagen terwijl zij in het oosten waren - en niet dat de ster aan de (voor hen) oostelijke hemel verscheen.

naar: http://nl.wikipedia.Driekoningen





Melchior, koning van Arabië bood goud aan;
Caspar, koning van Tarsus gaf wierook;
Balthazar, koning van Ethiopië, de zwarte, overhandigde mirre.(1)

Binnen de kerk werden de koningen meestal plechtig en rijkelijk als vorsten ten tonele gevoerd.
Het feest had duidelijk ook een volks karakter en kende een grote populariteit o.a. in het Driekoningenzingen en het het driekoningenbrood of -taart met boon.


Pitjevogel , kloskant van Suzanne De Clerck, foto: H.F.E. Vermeir
Schrobberbeek, kloskant van Suzanne De Clerck, foto: H.F.E. Vermeir


Suskewiet, kloskant van Suzanne De Clerck, foto: H.F.E. Vermeir


In het toneelstuk van F. Timmermans  "Waar de sterre bleef stille staan" zijn deze drie volksfiguren : Suskewiet, een manke herder; Pitjevogel, de palingvisser met zijn kaalkop, en de bedelaar Schrobberbeeek, die zwerende ogen had de Driekoningen, die langs de hoeven wandelden met een houten ster, die draaide aan een staak; een kous om er het geld in op te bergen en een bezaatse om er eten in te steken. Ze hadden hun haveloze jassen naar buitenom getrokken; de herder Suskewiet had een hoge hoed op; Schrobberbeeck droeg een bloemenkroon uit de processie en Pitjevogel had zijn gezicht met schoenblink ingesmeerd ...(2)


Er is ook nog het Driekoningengebak waarin een boon werd gebakkenen die de boon kreeg was de koning van het feest.
We vinden het terug in het schilderij van Jacob Jordaens  "De koning drinkt" Bovendien zijn er heden ten dage nog steeds bakkers die de Driekoningentaart aanbieden.


Foto: H.F.E. Vermeir, jan. 2011.





Te Mechelen: bakker Verstraelen in de Keizerstraat biedt nog steeds het typische Driekoningengebak aan. Prijs: € 7,95.

Bron:

Ben SCHOTT, Schotts Curiositeiten, Het Spectrum, 2003. (1) p.140.
Harry F.E.VERMEIR, "De Drie-eenheden", in: Gouwtijdschrift, Heemkunde Gouw Antwerpen, jaargang 46, 2009, nr.4, p.30.

zondag 2 januari 2011

Nieuwe jaarke soete, ons varken heeft vier voeten

Bij de jaarwisseling maken we telkens onze wensen over voor de komende twaalf maanden. Eén van de meest aangewezen vormen is de prentkaart.

Uit de verzameling van H.F.E. Vermeir
Kaart uit 1951 , verstuurd door J. Dewit - De Jongh, Deurne-Zuid
                                               aan   Mr. Mme Van Eysendijck, Borsbeek.

Op dergelijke kaarten werd het geluk uitgebeeld.
Als meest opvallend zinnebeeld hebben we hier het hoefijzer, dat extra versierd wordt voor de gelegenheid.
We zien ook nog het nummer 1 voor de eerste dag van het jaar en een uurwerk dat vijf voor twaalf aanwijst.

De gewoonte geschreven nieuwjaarswensen te verzenden bestaat al lang. 
De burgerij bediende zich steeds van naaamkaartjes.
Eerbiedige wensen werden aan kennissen gezonden ook door  bedienden aan hun chefs.
De voornaamste handelshuizen en maatschappijen lieten speciale brieven drukken met gravures of tekeningen verlucht terwijl de tekst meestal in rijm was opgesteld.
Veel opstellers formuleerden hun wensen in 't Frans. 

Ook de gilden en rederijkerskamers waren daarmede bezig.
Veelal vond men op hun brieven in chronogram of jaarschrift wensen.

Zo schreef de St.-Sebastiaansgilde in 1755 tot haar leden:
"gY  Confreers Der gULDe aLtegaer,
aenVeert DIt VrY Voor U nIeUw-Jaer."

Simon DE LAMOT, "Nieuwejaartradities in de Sinjorenstad", in: Gazet van Antwerpen, 3 en 4 januari 1948, p.6.





Als  spreuk voor deze dag :

Besteedt de dure tijd
Van dagen
En van nachten
Terwijl gij
In uw krachten
En jong van jaren zijt.




Uit : Zonnewijzer, Het Spectrum, Utrecht, 1940, p.358.