Rozendaalweg

Rozendaalweg
ECHELPOELHOEVE, Rozendaalweg: landelijk / mooi / historisch, foto: H. Vermeir

vrijdag 28 september 2012

Gevleugelde woorden : LICHT /ERFGOED / BEGEESTERING




Gevleugelde woorden van
prof. Dr. Joost Caen,
tijdens de INSPIRATIEDAG  "Stop de tijd" op 28.09.2012 
in de Erfgoedbibliotheek "Hendrik Conscience" te Antwerpen.





Foto: H.F.E.VERMEIR 2011
 " We moeten vermijden dat     Erfgoed geschiedenis wordt;
   wel begeesterd verleden."

Het devies voor de huidige tijd:

 " Genees de wereld.", naar het  Hebreeuws.
 " We zullen alleen genezen  wanneer we het licht zien in  alles."
 " Het licht werkt begeesterend."
 " Kunst komt tot ons dankzij mutaties."(1)





mutatie: verandering, wijziging, verwisseling.(1)


zaterdag 22 september 2012

Mechelen: Sint-Romboutstoren "Brabantse Gotiek" reconstructie




Zicht op de toren vanuit de Katelijnestraat.

Geen enkele steen verraadt ons wie de geniale bouwmeester van de Sint-Romboutstoren was.

In ieder geval danken wij dit machtig bouwwwerk aan de kennis en stielvaardigheid van de familie Keldermans, waarvan de meeste zonen, in de loop der tijden , als torenbouwers roem verwierven. Jan II Keldermans was de belangrijkste bouwmeester en komt vooral in aanmerking als ontwerper. Hij stierf in 1445. De Keldermansen die de werken leidden zijn: Andries, Antoon I, Antoon II, Rombaut en Laureys.

Zeker is dat men in 1449 de eerste graafwerken verrichtte, en dat op 22 mei 1452 door Jan van Muysen, communiemeester, en hoogste magistraat van 't Middeleeuwse Mechelen, de eerste steen gelegd werd.







De zuidzijde van de kerk. Er wapperen twee vlaggen op de toren, een Mechelse en een Vlaamse.


DE AFLAAT

De gelden nodig om de aanvang van de bouw te financieren, stroomden toe door de milde giften van de pelgrims, die van 1451 tot 1465 te Mechelen aflaten kwamen verdienen. Deze aflaten werden verleend door Paus Nicolas V, en erkend door zijn opvolgers.In een pauselijke bul werden de voorwaarden behandeld, waaraan moest voldaan om een jubileumaflaat te verdienen. De gelovigen moesten in geld betalen om daarmee de bouw  van het koor en de toren te financieren. De aalmoes moest gelijk zijn aan de som die een reis naar het verblijf te Rome zou gekost hebben. Op deze wijze konden de gelovigen volledige aflaat voor hun zonden krijgen.

ANDERE FONDSEN

Ook ambachten en gilden zorgden voor de nodige financiële middelen, door het heffen van een speciale bijdrage die torengeld genoemd werd.


DE HOOGTE van de TOREN

De toren werd onafhankelijk van de kerk gebouwd en werd in 1516  met het kerkschip  verbonden.
De geplande hoogte was 6oo Mechelse voet (ca. 167 meter).
Financiële problemen zorgden dat hij nooit werd afgewerkt.
En dan waren er nog de historische problemen zoals de beginnende Godsdienstoorlogen en de ontploffing van de Zandpoort in 1546, die 1/3 van de stad verwoestte. De nog voorradige zandsteen werd tussen 1582 en 1584 vanuit Mechelen door Staatsen weggesleept  om er de vesting Willemstad  (Noord-Brabant) mee te bouwen.
De hoogte van de huidige toren (stenen gedeelte) is 97,29 meter.



Voorstelling van de toren indien hij zou voltooid zijn. We zien in het midden van het marktplein het standbeeld van Margareta van Oostenrijk. In 2017 werd dat verhuisd naar de Steenweg omdat er zogezegd geen zware voorwerpen op de nieuwe ondergrondse garage mogen staan. De bedoeling was heel iets anders.


GEBOUWD OP OSSENVELLEN

Men vertelt in de volksmond dat de toren op ossenvellen zou gebouwd zijn . Bij het graven van de funderingen  rezen er een aantal problemen. Mechelen werd doorkruist door vele Vlietjes met een hoog grondwaterniveau. Bij het graven van de funderingen  werd een tweede put gegraven om het grondwater onder het niveau van de oorspronkelijke fundering te houden.
Deze put werd gegraven tussen het bestaande kerkschip en de bouwplaats van de toren. Voormelde waterput werd aan de vier zijden met paalplanken afgezet. Om de dichtheid van de wanden te verzekeren werden deze bekleed met verse huiden, "ossenvellen" genoemd. Men schroefde het water geregeld uit de put zodat het grondwater onder de fundering bleef.

De legende van de ossenvellen heeft dus wel iets, niet als schort onder de fundering, maar als hulp om de fundering droog te zetten.


De kathedraal van Mechelen in 1833, naar S. Prout, uitgegev. voor "Asiles de Soldats Invalides Belges".

We zien op de kerk geen vieringtoren.  Het stadhuis , het hoge gebouw links heeft nog zijn moderne gevel. We zien geen Margaretha standbeeld, daar er nog geen stond.
Links een zuil met een  ster. Wij zien geen uurwerk aan de toren. (Zie eerste prent bovenaan).
Rechts een postkoets die geladen of ontladen wordt.
De gevels rechts van de mark hebben nog hun laatbarokke decoratie.

Referentie:

"Welcome to Mechelen", informatie over Mechelen en omgeving, 2de editie, 1984(?), voorwoord door Burgemeester D. Van Daele, p.32-35.
+ uit eigen archief en documentatie.

donderdag 13 september 2012

HERFST - AUTOMNE - AUTUMN - HERBST



De HERFST wordt mannelijk voorgesteld

Cornelis van Dalen de Jonge naar Abraham van Diepenbeek,  De Herfst, gravure, Boijmans Van Beuningen, Rotterdam, 17de eeuw.[1]






Het jaargetijde in een ovaal verbeeldt een naakt kindje met druiventros in de linkerhand en rank in de achtergrond.
In gravures stond de herfst in het teken van de wijnoogst, het slachten van het varken en het kappen van hout.

De omschrijving van het begrip

De herfst heeft  een bronzen schoonheid, af en toe een streepje zon, kaalgeplukte bomen en de dorre bladeren en de kastanjes en eikels die ons soms rond de oren vliegen.

Het begrip wordt afgeleid van het Angel-Saksische hoerfest of het Engelse harvest, wat oogsten van fruit betekent.
Men noemt de herfst soms ook: afgaande tijd, bamistijd, najaar, nazomer of uitersgang.
"Alte Weiber Sommer" in Duitsland omdat men dacht dat de herfstdraden geweven werden door de vrouwkens van de dwergen. (5)
Het seizoen begint met de herfstnachtevening (rond 21 september): dag en nacht zijn even lang. Er werden vuren ontstoken, die een uitloper kenden naar de Sint-Maartensvuren.



Ontwerper: Hendrick Goltzius (1558-1617) en graficus: Jan Saenredam , De herfst, circa 1585 – 1607.


De symboliek

Elementen/attributen van de herfst
De hoorn des overvloeds, de periode van het jaar waarin de vruchten geoogst worden.
elementen:
attribuut: weegschaal (dierenriem)
dier: haas, schorpioen (dierenriem)
kleuren: schakeringen van bruin
mensen:  en vrouw met wijnbladeren, boogschutter (dierenriem).
planten/vruchten: een rijke vruchtenoogst, een korenschoof, druiven

De Najaarshemel

In de herfst is de najaarshemel te zien. Aan deze hemel staat in het westen nog de zomerdriehoek, de driehoek met de drie heldere sterren Vega, Deneb en Altair. De najaarshemel vormt ondanks deze kleine overeenkomst met de zomerhemel een totaal ander beeld.
In de herfst staat het gevleugelde paard Pegasus centraal. Dit gevleugelde paard is vaak lastig te vinden doordat het op z’n kop staat.
Een handige manier om de Pegasus toch te vinden is door te kijken of je vier heldere sterren ziet die een vierhoek vormen, de Grote Vierhoek. De Grote Vierhoek staat recht  boven aan de najaarshemel. Deze vierhoek vormt voor een deel het gevleugelde paard.
Pegasus was in de Mythologie een gevleugeld paard dat voor Zeus bliksemschichten vervoerde. Zeus was de oppergod en de god van de bliksem.
De Pegasus is in de herfst moeilijk te vinden omdat het paard dan ondersteboven “vliegt”. De Pegasus bestaat onder andere uit een vierhoek van sterren, de ster rechtsonder, de Markab vormt het lichaam van Pegasus.
In de Mythologie werd Pegasus geboren uit zeeschuim en het bloed van de Medusa, een groot monster met slangenharen. Medusa was zo’n lelijk monster dat wie naar haar keek vanzelf versteende. Pegasus echter was goedaardig en had weinig overeenkomsten met Medusa.
Dichtbij de Pegasus staat de ster Andromeda, deze ster staat los van het gevleugelde paard. In de  Griekse mythologie was Andromeda een meisje dat door Pegasus gered werd. Zij werd dicht naast het gevleugelde paard geplaatst zodat het paard haar kon beschermen.
De belangrijkste sterrenbeelden in de herfst hebben vaak iets met water te maken, zoals de waterman en de walvis, de steenbok vormt hierop een uitzondering.
Nog een bijzondere ster aan de najaarshemel is de Mira. Dit is een ster die in de staart van de walvis is te zien. De helderheid van de ster Mira varieert in de loop van een jaar. Mira wordt steeds zwakker, verdwijnt vrijwel en keert dan weer terug. Dit verschijnsel is steeds weer een verbazing voor sterrenkundigen.
De speciaalste ster van de najaarshemel is de Fomalhaut. Deze ster bevindt zich aan de zuidelijke horizon. De ster heeft een heldere, roodachtige kleur. De ster is alleen in de zuidelijk landen te zien. In Nederland en andere Noordelijk landen kan je deze ster niet zien.
In de zuidelijke landen staat de Fomalhaut laag boven de horizon.
Recht boven de Fomalhaut staat het gevleugelde paard Pegasus. Een handige manier om de Fomalhaut te vinden is dan ook door de 2 meest westelijk sterren van de Grote Vierhoek, een onderdeel van de Pegasus, te nemen en deze Scheat en Markab (de 2 meest westerse sterren) met elkaar verbinden. Door deze verbinding vervolgens door te trekken naar het zuiden naar de horizon kom je bij de Fomalhaut.[3]

Gezegden, spreuken, uitdrukkingen

In de herfst is het 's morgens koel en nevelachtig, en vooral als er boven het water slierten mist drijven, zal het weer mooi zijn.Maar gaat de zon op onder met zwoelte en bewolkte lucht, dan zal het regenen of donderen. De winterkoude en de herfst, daar schijnt een verband tussen; als de herfst mild is volgt een strenge winter. en als er veel eikels zijn, zal hij bovendien vroeg invallen:

" De herfst met vele nevels doortrokken,
  toont een winter vol sneeuwvlokken."(4)

"Mooie herfst, lange nawinter."

"Is in de herfst het weer lang klaar,
  vroeg is een strenge winter daar."

een andere visie...
"Late rozen in de tuin,
  schone herfst, late winter."

"Worden de bladeren geel en krom,
  zo zie naar de kachel om."

"Eén gure dag maakt nog geen herfst."(6)

Een gedicht

Herfst                                                           Hilarion Thans O.F.M. (Minderbroeder)

Vroeger ging de Zomer dood
   dan véél andre jaren.
Vroeger vallen geel en rood
   Afgestorven blaren!

Kranke beuken levens-moe
   nog in vóór-October!
Zonneweeelde vloeide u toe
   huivrigen, te sober…

Langs mijn slapen voche draân
   waarin liedjes zwijgen.
Middag loert al winter-schuin
   door de naakte twijgen.

Trager schuift mijn moede tred
   over geel-veloeren
loovers, die de lanen met
   sterfhuis stilte vloeren.

Lanen open op een vaag
   vergezicht van velden
waar de grijze luchten laag
   welvend, over wijden…

Vroeger ging de Zomer dood
   dan véél Andre jaren.
Vroeger vallen geel en rood
   uitgeleefde blaren!

Een heel modern aandoend gedicht dat bij een volgende lezing des te meer rijkdom onthult.

Gezien vanuit de sprookjeswereld  in “Fantastic art”

Larry Mac DOUGALL, Autumn Winds, Waterverf, 1999(?).[2]







Op deze prent die in geel/bruin/groene tinten gehouden is, waait een stevige herfstwind het meubilair van de heksentafel, terwijl roodkapje het gebeuren in het oog houdt. Om de sfeer en het seizoen te typeren zijn er de bruine herfstbladeren, een doodshoofd en vooraan links de paddenstoelen.

Hier nog een prachtige voorstelling,ook uit de fantastische kunst::

Christophe Vacher, automne, http://www.fantasygallery.net/vacher/art_12.html , 2008(?)






Een vrouw met bruine lange zwevende mantel opgenomen in een overwegend geel getinte ruimte  beweegt schrijlings . Als decoratief is er een vlechtwerk in de wand van Keltische inspiratie. Door de kleuren en de zwevende mantel van de vrouw wordt de herfstsfeer uitzonderlijk weergeven.


REFERENTIES
H. BAUWERAERTS, dit nieuw seizoen herfst, lannoo, Tielt, 1946, p.15.(4)
G.H. MESTERS, Prisma Spreekwoordenboek, Het Spectrum, Antwerpen/Utrecht,s.d.,  p.222.(6)
Adolf ULENS, De tijd in de Folklore, Brecht, 1931, p.85. (5)

NOTEN

[1] Jan VAN DER WAALS, o.c., 2006, p.67.
 Nicoline Nolet, http://anw.hml.nl/Werkstukken/Nicoline_Nolet/sterrenhemels/
[2] Cathy FENNER & Arnie FENNER, Spectrum 6 , the Best in Contemporary Fantastic Art, Underwood Books, Grass Valley, ca. 1999, p.106.
[3] Nicoline Nolet, http://anw.hml.nl/Werkstukken/Nicoline_Nolet/sterrenhemels/

woensdag 12 september 2012

Luc Perdieus "Tweede Groot Mechels Smoelenboek" 2012




De fotograaf zelf op de foto op de Grote Markt te Mechelen 15.09.2012
Een 'kiekje" voor "Het derde groot Smoelenboek..."

Foto: H.F.E.Vermeir


Met oesters op de plank,
blijft deze sympathieke man slank...

zaterdag 8 september 2012

Sint-Katelijne-Waver/ oud/nieuw HERBERGEN Clemenceaustraat


Deelgemeente ELZESTRAAT

Voormalige herberg "Chemin de fer"(?), Clemenceaustraat  259,  Foto 1978, Edw. Sermeus
Er zou een herberg geweest zijn al voor WOI. Er is sprake van "Mie Vien" en als cafehouder Cabuy-De Swert Willem.

Het huidige appartementsgebouw, Clemenceaustraat 259. Foto: H.F.E. Vermeir
Ca. 1980 kocht Belloy het bovenstaande gebouw, brak het af en gebruikte de bouwstenen van het oude gebouw voor het nieuwe gebouw.We zien dat er een bouwlaag is bijgekomen en dat het gebouw dieper werd. De electriciteitspaal staat er nog steeds maar kreeg wat meer meubilair omgehangen. De voorgevel is symmerisch opgebouwd, dit in tegenstelling met het oude gebouw.

--------------------------

Herberg "De Zwarte Duiver", hoek Clemenceaustraat - Hertstraat. Foto 1978, Edw. Sermeus




Het huidige café "De steeneik". Foto: H.F.E. VERMEIR
De herberg noemde aanvankelijk: "De Wachtzaal" en werd uitgebaat door Jozef De Wilder. Men zegt dat dit de herberg was langs de andere kant van de spoorweg.

René Op de Beeck-Van Helshoecht Viktorine maakten er "De Zwarte Duiver" van.
We zien op het raam links staan bij Lisette . De toenmalige uitbaters waren Wilfried Van Helshoecht-Colson Lisette, zij hadden een dochter,  die het café verlieten ca. 1995. Wilfrieds roepnaam was de "Witte van de Zwarte Duiver". Hij overleed in 1998. Het café stond eerst een hele tijd leeg, daarna werd het door de huidige eigenaars opgeknapt en terug ter beschikking gesteld met naamsverandering "De Steeneik".Die naam lijkt verdacht veel naar de naam van het bier dat de gerant-brouwerij verkocht.
Het gebouw werd groter en het uitzicht werd aangenamer. De gevelindeling werd grotendeels intakt gehouden.

zondag 2 september 2012

OPSINJOOR (deel vier) : in Kant en Dodentocht



Kanten OPSIGNOOR, naar een tekening van Martine Bruggeman, uitgewerkt door Gustie Versele- De Pauw te Sint-Katelijne-Waver.

Hierbij een schrijven van Roland Versele, zaliger gedachtenis, een twintal jaar geleden verschenen in de Erf- en Heemmedelingen te S.K.W...

OPSIGNOORKE in Sint-Katelijne-Waver...




Opsinjoor in zijn glazen kist in de Toeristische Dienst van Mechelen. Foto: H.F.E. VERMEIR

OPSINJOOR ZET AAN TOT GOEDE DADEN

Op 10/11 augustus 2012 stapte Rik Wesemael  de 100 km van de Dodentocht van Bornem.
Rik die voorzitter is van de Mechelse Wandeclub deed dit voor de zevenentwintigste keer, verkleed als opsinjoor. Deze maal had hij een speciaal  doel; het was een sponsortocht voor vzw Education Internationale Belgium. Hij verzamelde zo € 1.328,30 voor een weeshuis in Bangladesh.

Proficiat Rik.

Deel één vind je op datum van 10.07.2012
Deel twee vind je op datum van 13.07.2012
deel drie vind je op datum van 13.08.2012