Islam terrorisme te PARIJS:" HOMO HOMINI LUPUS" *

De mens is een wolf voor de anderen...

Het is tijd dat Europa terug durft vallen op een aantal oude menselijke waarden aangevuld met waardevolle modernere waarden.
Terwijl nu bij het ontstaan van Europa hoofdzakelijk geredeneerd werd vanuit kortzichtige kapitalistische visies die tegen wil en dank aan iedereen worden opgedrongen.
Het EGOÏSME van enkelen primeert op het welzijn van de mensen.
Laten we eens vertrekken vanuit een realpolitik om een betere toekomst op te bouwen.

De drukker      Ziehier de drukker, de blauwe schutter in zijn werkplaats,
                         De oorlog, de na-ijver,  zijn projectielen  vallen verder
                        dan het leven. Het menselijk leven is te kort
                        om ze te zien ontploffen.        Vertaling: H.F.E. Vermeir


DRAEGER - COCTEAU, Soigneze la gloire de votre firme ..., Draeger, Paris, 1925.
In: "Cent livres illustrés", art et  techniques, Librairies Paul Jammes, s.d., p.92.
De tekening is van Charles MARTIN (1884-1934), illustrator.

"Om het kwaad te laten gedijen

 volstaat het dat goede mensen

 niets doen!"

Een LIED /een GEDICHT per maand: "Tijd van leven" Oosterhuis/Heuvelmans

                                                                TIJD VAN LEVEN

Het koor van OLV-o/d-Dijle, Mechelen. Foto: eigendom H.F.E. Vermeir

Op tekst: Huub Oosterhuis
Op muziek: H. Heuvelmans
Uit: "Onstilbare tonen", parochiaal zang en bidboekje van O.-L.-Vrouw-o/d-Dijle, Mechelen, s.d., p.11.

De tekst van hierboven uitgetypt:

                    TIJD VAN LEVEN

1. Tijd van vloeken                     tijd van zegenen
     tijd van droogte                      tijd van regen
     dag van oogsten                     tijd van nood
     tijd van stenen                         tijd van brood
     Tijd van liefde                         nacht van waken
     uur der waarheid                     dag der dagen
     toekomst die gekomen is
     woord dat vol van stilte is.

2. Tijd van troosten                     tijd van tranen
     tijd van mooi zijn                    tijd van schamen
     tijd van jagen                          nu of nooit
     tijd van hopen                         dat nog ooit.
     Tijd van zwijgen                      zin vergeten
      nergens blijven                        niemand weten
      tijd van kruipen                       angst en spijt
      zee van tijd  en                        eenzaamheid.

3. Wie aan dit bestaan  verloren

     nieuw begin heeft afgezworen

     wie het houdt bij wat hij heeft

      sterven zal hij ongeleefd.

    Tijd van leven om met velen

     brood en ademtocht te delen

     wie niet geeft om zelfbehoud

      leven vindt hij honderdvoud.

Dit werd voorgezongen door het koor, en op orgel gespeeld door Wannes Vanderhoeven en meegezongen door de volle kerk van Onze-Lieve-Vrouw-o/d-Dijle, op 1 november 2015, Allerheiligen, te Mechelen. De rijkdom van de viering en de tekst en de muziek waren heel passend voor die dag.                    




TEKST

Foto van de webstek van Huub.


Hubertus Gerardus Josephus Henricus (Huub) Oosterhuis (Amsterdam, 1 november 1933) is een Nederlandse theoloog, dichter, ex-jezuïet en voormalig priester. Zijn naam is verbonden aan de modernistische tendensen binnen de Nederlandse kerkprovincie na het Tweede Vaticaanse Concilie en de daarmee gepaard gaande polarisatie tussen modernisten en behoudsgezinden. Hij publiceerde een groot aantal liederen en gedichten en beïnvloedde de modernistische denkbeelden over liturgie en kerkelijk leven in Nederland diep.(tekst Wikipedia)

MUZIEK

Henri Heuvelmans.

Wannes Vanderhoeven4 november 2015 13:24

Dag Harry, bedankt voor deze posting. Hierbij wat meer info over de muziek.
Henri Heuvelmans is pianist en muziekpedagoog. Hij werkt al jaar en dag nauw samen met de Amsterdamse Studentenekklesia en Leerhuis en Liturgie. Hij werd sterk beïnvloed door zijn muziekleraar Bernard Huijbers, van wie wij nog heel wat liederen zingen en die ook voor mij nog steeds een belangrijke inspiratiebron blijft. Het lied "Tijd van leven" is in een sobere koraalstijl geschreven en van de aangenaam zingbare melodie gaat een grote noblesse uit. De componist geeft zelf aan dat het lied qua dynamiek in stijgende lijn wordt gedacht: de eerste strofe begint fluisterend zacht, en vanaf de tweede strofe tot aan de slotzin "Leven vindt hij honderdvoud" gaat het steeds in stijgende lijn. Een lied dat door ons graag gespeeld en gezongen wordt.

 Dank aan Wannes.