Gedichtendag 26.01.2017

 zie op het voorgaande item van deze blog

Het gedicht van Harry F.E. VERMEIR

* Harry F.E. VERMEIR poëzie als in een droom

Klok, "Waarheid is 'n groot goed", Aarle-Rixtel , bij klokkengieterij "Fritsen", 2009.De klokkengieterij is verkocht.(2015?)

Foto: eigendom H.F.E. VERMEIR

Het gedicht in onze dromen…

Het gedicht in onze dromen

een tijd van stilaan komen,

een tijd van stilaan zijn,

een tijd dat de wonderen niet meer lonen

en toch blijft die tijd niet staan …

of loopt verloren,

want  tijd is er in alle tonen,

klokken om in te wonen,

van klein tot heel groot,

en de klank die loopt

in de eeuwigheid verloren

tot aan de on/eindigheid der dingen.

Het gedicht in onze dromen…

Harry F.E. VERMEIR, Sint-Katelijne-Waver

22.10.2016 “Ik ben er daarom”

"Het Heelal",(deel),  http://www.urania.be/astronomie/dossiers/de-tijd/Reis-door-het-heelal

Na 100000 jaar hebben we onze Melkweg helemaal doorkruist van het ene uiterste naar het andere. Voor ons strekt zich nu een enorme leegte uit. 

Hoe grondeloos mooi , de ruimte, de kleuren, de sterren en planeten, het licht en de wolken. 
Steeds verder weg van onszelf en toch zo dichtbij.

"De on/eindigheid der dingen."
 ligt ons dicht aan het hart... 
voor onszelf(eindig) 
of ons nageslacht(oneindig ...)."

tekst: Harry F.E. Vermeir

*** BONOBO, WOLF en MENS ... hun relatie

"Bonobo - mens" , evolutie, zie Cohen

Ik las onlangs over "De mens in evolutie" van Louis Gonissen, een bijzonder goed geschreven en gedocumenteerde tekst over de relatie van de BONOBO en de mens, en de relatie van de WOLF tot de mens.(1)

Zie ook verder terug op deze blog op datum van 09.06.2016.

APEN

Wat de evolutielijn betreft gingen we langs halfapen, naar smalneusapen. De neven van de mens  mensapen genoemd, zijn de orang-oetan, de gorilla, de chimpansee  en de bonobo waarmee wij het nauwste verwant zijn. Niet al de vernoemde soorten evolueerden op dezelfde wijze waardoor de nauwe verwantschap uit mekaar ging. De mensapen zijn onze neven.(2)

Ongeveer 25 miljoen jaar geleden verscheen de orang-oetan, de oudste mensaap.

Ongeveer 5 miljoen jaar geleden kwam de bonobo, de jongste loot ten tonele.

En dan komt de mens te voorschijn. Zij leefden als wilden tussen de wilde dieren en ontwikkelden zich tot wilde jagers. Jagers die er ruig uitzagen door hun wildgroeiende beharing. De gezichtsbeharing was indrukwekkend en had waarschijnlijk iets van die van de holenleeuw.

In de primatenfamilie blijven bij de mens de hoofdharen groeien en dit duidt er op dat er een stap vooruit werd gezet in de de evolutie. De apen hebben geen kapper nodig.

De prehistorische Afrikaanse mens maakte jacht op kleine zoogdieren. Als aaseter slaagde hij erin met wisselend succes leeuwen van hun prooi te verjagen. Op het menu van de menselijke jager kwamen hazen, sneeuwhoenders en patrijzen  door betere bewapening en het jagen in groep, zodat herten, mammoeten en paarden op het menu kwamen.

WOLVEN

Op de noordelijke jachtvelden ontmoetten de prehistorische jagers en de wolven mekaar bij de jacht op groot wild , dat sterker en groter was dan zijzelf. Daardoor waren beide groepen verplicht om in groep te jagen op: herten, mammoeten, oerossen, paarden en  rendieren. 

Hierna volgen we de redenering van de Nobelprijswinnaar prof. dr. Konrad Lorenz die het zo voorstelde:'Een groep jagers achtervolgt een kudde wilde paarden. Een drachtige merrie kan de kudde niet langer volgen en geraakt afgezonderd. Een troep wolven volgt de jagers om te delen in de buit. Maar de vermoeide merrie kan zich verstoppen, keert op haar passen terug en de mensen zijn het spoor bijster.  Met hun goed ontwikkelde reukzin vinden de wolven het spoor van de merrie terug en nu is de volgorde  van de achtervolgende groepen omgekeerd: eerst de merrie , dan de wolven, dan de prehistorische jagers.' Als vanzelf ontstond een wisselwerking tussen jagers en wolven; de mens-jager met het scherpe oog, de wolf met de fijn ontwikkelde reukzin. Bij de verdeling van de buit kregen de wolven de resten en tussendoor een stuk vlees toegeworpen. Sommige wolven werden zo vertrouwelijk dat ze een stuk vlees uit de hand aannamen.

Wolven en mensen stonden oorspronkelijk voor hetzelfde probleem en kwamen beide tot dezelfde oplossing. Ze zouden grote prooien vangen zoals paarden en grote herkauwers zoals herten en elanden. deze dieren zijn groter, sterker en sneller dan de alleen jagende mens of wolf. Daardoor moest in groep gejaagd worden en dat vroeg een stipte arbeidsverdeling, betrouwbaar, onderling contact en een organisatie die alleen in een kleine familiegroep verkregen kan worden. Zo'n familie, zowel bij de wolven als de mensen, bestond uit één of een paar gezinnen met in de groep een sterke rangorde. Een wolvengroep is één van de hoogst ontwikkelde  sociale organisaties in het dierenrijk, met zeer veel overeenkomsten  met de menselijke familie  of jagersstam. Aan het hoofd staat de leider die moet gehoorzaamd, wil men  met succes en veilig kunnen jagen.

Voor de jagende mensen en wolven is de familieband levensnoodzakelijk en kinderen en welpen moeten opgroeien in een gezin om van jongsaf de juiste sociale verhoudingen te leren. Een gevolg van dit alles is dat aansluiten en opgroeien bij een mensenfamilie voor de wolf als een normale groei naar volwassenheid moet beschouwd worden Het dier aanziet de leden van het mensengezin gewoon als wolven en leert mensen als soortgenoten kennen.

ten eerste: Heel waarschijnlijk hebben sommige nog jonge speelse wolven uit eigen beweging aansluiting gezocht bij jagers die hen alles gaven. Dit is zelfdomestificatie van de wolf. 

ten tweede: Andere wolven werden als welpen door mensen meegenomen, gezoogd door vrouwen en opgevoed in de mensenfamilie. 

ten derde: Nog andere wolven sloten als jachtroedel schoorvoetend aan bij de menselijke  jagersgroep tijdens de jacht. En al hielden ze wat meer afstand toch bleven ze zo dicht mogelijk bij de mensen.

In al deze gevallen groeiden de wilde wolven op tot tamme honden die met de mensen meegingen op jacht en zich daarbij dienstbaar maakten. als de achtervolgde prooi uit het zich verdween en de jagers de prooi uit het oog verloren liep de jachthond met de neus aan de grond en volgde onfeilbaar het reukspoor. 

Zo geraakten mensen en den tamme wolven, die jachthonden werden, erg op elkaar ingesteld. Aanvakelijk was de jachthond de enige edele hond. Later volgden vele hondenrassen zoals herdershonden en uiteindelijk schoothondjes.

Tekst op basis van de gegevens van Louis Gonissen (1)

Beeldje van wolvenkop,  800 - 1400 na  Chr., zuidoosten van Amerika.(3)

Voor de stammen van de prairie had deze goed georganiseerde jager een speciale betekenis.

De zwartvoet-indianen geloofden dat de Oude Man, die verantwoordelijk was voor de schepping, een wolf had gebruikt om de inrichting van de aarde te bepalen: overal waar het dier bleef staan  ontstond een dal, en op alle andere plaatsen kwamen bergen en vlakten.

Aan de noordwestkust hield men 's winters de klukwana (wolvendans), een inwijdingsritueel  dat door bovennatuurlijke wolven geleid werd.

Verwijzing/

Robert ATKINS, Spirituele symbolen, Volkeren, Religies,Mysteries, Knack, Londen, 2009, p.202. (3)

Filip G. DROSTE, Het neefje van de aap - de schokkende evolutie van de mens, Davidsfonds, Leuven, 2003.(2)

Louis GONNISSEN, De mens in de evolutie, in: "Heemkunde Limburg", driemaandelijks tijdschrift, nr. 3, september 2007,   p. 5-8. (1)

AUTOSALON auto SALON auto MOBIEL bolide SLEE oldtimer EN in een gedicht OP SNEE

Jaguar, oldtimer.Foto eigendom van Harry F.E. VERMEIR

Rond auto's is in de loop der jaren naast een aantal technische begrippen ook een aantal woorden ontstaan die verwijzen naar het VIP-effect, maar ook naar het gendereffect. Daar is duidelijk een erotisch tintje op geplakt. Dit ontstond in de periode dat de meeste vrouwen nog niet met de auto reden, maar wel werden aangetrokken door de luxe ervan en de rijke heren die ermee werden vervoerd.

Lat ons eerst beginnen met een gedicht:

't Was in jouw bolide
Dat het eindelijk geschiedde
O  mijn dromen 
Had jij mij al zo vaak genomen
Maar in jouw bolide
Mocht het eindelijk geschieden
Het viel wat tegen
Maar het was toch heel fijn.

't Was een geweldige ervaring
Al was je auto iets te klein
Voor zo een tomeloze paring
Ik heb nog altijd heel veel pijn
Mijn neus zat klem tegen de ruiten
Mijn arm hing uit de kom
De kramp schoot spontaan in mijn kuiten
Terwijl ik riep: ik kom.

Brigitte Kaandorp
in: "Woordenboek van platte taal", door Heidi Aalbrecht en Peter Wagenaar, 's-Gravenhage, 2007, p.43.

Auto's en erotiek hebben wel één en ander met elkaar vandoen.
Zien we maar naar het autosalon dat morgen opent... met slanke, schaarsgeklede dames bij een aantal dure automerken... en dan zijn er nog de limo's.
Naast het meer neutrale is er ook het gender woordgebruik .

Als neutrale woordenschat kwamen we hier al tegen: autosalon, automobiel, bolide, slee ( een sjieke grote wagen), oldtimer.

Jaguar, 2017, autosalon Brussel.
"slee" van een wagen

Zo heeft men nog als platvloerse woorden: burgerbak, sjonniebak, turkenbak en patserbak. Wie zo'n dure slee heeft let maar beter op waar hij /zij de auto parkeert, want er kan wel eens een dure langlopende kras, langs de kant van het voetpad, op verschijnen.
De minder dure modellen hebben ook zo hun benamingen: stinkbak, roestbak, hoestbui op wielen, wegluis.

Als gender taalgebruik is er één en ander: kuttenzoeker, boulevardschuiver, hoerensloep, en een statusblik. Begrippen vooral in Nederland gebruikt.

Wie een slee van een auto heeft, maakt indruk op de  armoezaaiers, maar ook op een aantal vrouwen en het schijnt ook een symbool te zijn voor iemand die slaagde in het leven.... Voetballer Ronaldo heeft zo'n veertig (ca.) van die sleeën en weet niet met welke kar hij eerst wil rijden. Kiezen is verliezen. Zo'n indrukwekkende auto's worden ook asobakken genoemd, letterlijk 'een doosvormig voorwerp voor asociale mensen'.
WAARMEE IK NIET WIL ZEGGEN DAT ALLE MENSEN DIE IN EEN SLEE VAN EEN WAGEN
RIJDEN ASOCIAAL ZIJN.

Sint-Adrianus met" twee paar schoenen onder één bed..."

Een tijd geleden werd mijn aandacht getrokken door een oud krantenbericht (waarschijnlijk uit het interbellum, tussen WO I en WO II) in mijn documentenarchief.

Memling , Drieluik van Adriaan Reins, linker paneel met erop de geharnaste Sint-Adriaan met aambeeld, zwaard en leeuw, 1480.

" H. Adrianus, martelaar, die vooral in het Oosten algemeen vereerd wordt, doch in vroegere eeuwen ook in de westerse landen gekend was, getuige daarvan de talrijke familienamen als Adriaens, Adriaensen alsmede de voornamen Arie, Ariaan en anderen.
  De rolle van het Mechels kordewagenaarsambacht (kruiwagen) legde, voor bepaalde tekortkomingen aan de statuten, een bedevaart op naar Sint-Adriaens, te Geraardsbergen, waar de overblijfselen van deze heilige  tijdens de XIIde eeuw gebracht werden.
  Dat Sint-Adriaan eens een zeer gekende heilige was, wordt bewezen door een zegswijze welke in gans Vlaanderen voorkomt, als een omschrijving van het huwelijk: (is dat wel zo ...)

Het klooster van sint-Adriaan
waar twee paar schoenen onder één bed staan.

 De eerste regel is ten andere ook de titel van  een alom bekend volksliedje.
 De zegswijze vond haar oorsprong in het verhaal van de marteling van de heilige en een legende er rond geweven, waarin Sint-Adriaan en zijn echtgenote als een toonbeeld van huwelijkstrouw en liefde worden voorgesteld."

Het feest van de heilige zou neergezet zijn op 5 maart of 8 september maar is niet vermeld in het overzicht van de feestdagen van alle heiligen in de missalen van de 20ste eeuw.

Ik vond ook nog een weerspreuk die 5 maart dateert:

Op Sint-Adriaan laat de hagel geen grassprietje staan.

Over de heilige:

Hij was een heidense hoofdman die zich bekeerde bij het zien van de standvastigheid van een aantal christenen,die hij naar de martelplaats begeleidde. Daarop werd ook hij gemarteld doordat men zijn benen met ijzeren staven op een aambeeld stuksloeg, waarna zijn hand werd afgehouwen.

De relieken van St.-Adrianus worden bewaard te Geraardsbergen.
De kathedraal van Tours bezit een reliekenborstbeeld van deze heilige, uit het begin van de 14de eeuw.
Zijn attributen zijn het aambeeld,  het zwaard en de leeuw.
Het aambeeld verwijst naar het marteltuig; het zwaard  naar de krijgsmansstaat en de leeuw naar zijn dapperheid.
Hij is één van de pestheiligen.