Eerst een kaartje om te situeren:
Almere ligt op Flevoland en wordt op internet geduid als de lelijkste plek van Nederland.
Flevoland is gewonnen land in de Zuiderzee.
Op 31 aug. 2010 vertrokken drie bussen om 6u30 uit de Elzetraat, zo'n 165 mensen naar Nederland.
De reis verliep vlot op één file na in Nederland.
Wij kwamen met de bus op de markt recht voor het hotel Anno toe om 9u15.
Het luxe-ontbijt stond daar keurig gedekt op tafel, maar wat bleek dat het woord ontbijt in Almere schijnbaar iets anders betekent dan in Vlaanderen. Er stond een bordje met allerlei fijne koekjes met veel chocolade en suiker aan, niet zo gunstig voor de senioren waarvan velen de woorden cholesterol en suiker wat ongemakkelijk in de oren klinken dit vooral voor hun gezondheid. Het luxe-ontbijt werd met "lange-tenen" verorberd en de koffie en thee waren lekker.
Het was een supermodern gebouw waarin we zaten dat was aangekleed met allerlei lichttoestanden maar dat toch niet zo praktisch was om met een grote groep langs het toilet te gaan en om berichten mede te delen.
Daarna trokken we met de bus op rondrit. We reden al vlug door woonzones met woningen van amper vier meter breed, voor de massa en verder langs een prachtige verkaveling voor kasten van huizen voor de happy-few, brede straten en alle luxe-infrastructuur voorzieningen die je maar kan dromen.
Hierbij een zicht op de haven, rechts een deel van de lagere stad en links de hoogbouw. Eén van de vele gebouwen waarbij de allerindividueelst expressie van de allerindividueelst emotie van de architect-ontwerper voorging.
Almere een paradijs voor architecten maar een eerder een stad zonder ziel als slaapstad voor Amsterdam. In het midden van de foto een soort bolboom, een kunstwerk dat een alibi moet zijn, de bal bestaat uit maskerhoofden van de bewoners van de stad.
Na het middagmaal kon men een vrij bezoek aan de stad brengen en/of een boottocht maken.We aten ook nog 's avonds in het hotel Anno, die twee maaltijden waren wel in orde.
Wij wandelden door de winkelstraten met zaken die op de maat van de commercie waren maar niet op maat van de mensen. In één van die globalisatiezaken kochten we iets en we kwamen in gesprek met de verantwoordelijke, en die vroeg wat we van de stad vonden. Ik zei dat ik op internet gevonden had dat het de "lelijkste" stad van Nederland is. Er waren een aantal Nederlandse mensen in de zaak en die begonnen dat onmiddellijk te beamen en haalden elementen aan om dat aan te tonen.
Het is een stad die referenties met de mens als aanknopingspunt en het gebouw als leefbaar gegeven verloren heeft.
Het is een stad waar de bewoners zich schijnbaar niet "thuis" voelen.
Om te eindegen nog één van die vele opvallende gebouwen waar de vindingrijkheid van de architect belangrijker is dan het welzijnsgevoel van de mens. Als het maar groot is en indruk maakt.
Als de hele wereld zo wordt , dan zou het wel eens triest kunnen worden.
Maar de reis zelf, en de confrontatie met een stad waar men maar éénmaal een bezoek wil aan brengen waren wel geslaagd. De mensen ter plaatse waren heel vriendelijk en aangenaam om in contact mede te komen.
Almere ligt op Flevoland en wordt op internet geduid als de lelijkste plek van Nederland.
Flevoland is gewonnen land in de Zuiderzee.
Op 31 aug. 2010 vertrokken drie bussen om 6u30 uit de Elzetraat, zo'n 165 mensen naar Nederland.
De reis verliep vlot op één file na in Nederland.
Wij kwamen met de bus op de markt recht voor het hotel Anno toe om 9u15.
Het luxe-ontbijt stond daar keurig gedekt op tafel, maar wat bleek dat het woord ontbijt in Almere schijnbaar iets anders betekent dan in Vlaanderen. Er stond een bordje met allerlei fijne koekjes met veel chocolade en suiker aan, niet zo gunstig voor de senioren waarvan velen de woorden cholesterol en suiker wat ongemakkelijk in de oren klinken dit vooral voor hun gezondheid. Het luxe-ontbijt werd met "lange-tenen" verorberd en de koffie en thee waren lekker.
Het was een supermodern gebouw waarin we zaten dat was aangekleed met allerlei lichttoestanden maar dat toch niet zo praktisch was om met een grote groep langs het toilet te gaan en om berichten mede te delen.
Daarna trokken we met de bus op rondrit. We reden al vlug door woonzones met woningen van amper vier meter breed, voor de massa en verder langs een prachtige verkaveling voor kasten van huizen voor de happy-few, brede straten en alle luxe-infrastructuur voorzieningen die je maar kan dromen.
Hierbij een zicht op de haven, rechts een deel van de lagere stad en links de hoogbouw. Eén van de vele gebouwen waarbij de allerindividueelst expressie van de allerindividueelst emotie van de architect-ontwerper voorging.
Almere een paradijs voor architecten maar een eerder een stad zonder ziel als slaapstad voor Amsterdam. In het midden van de foto een soort bolboom, een kunstwerk dat een alibi moet zijn, de bal bestaat uit maskerhoofden van de bewoners van de stad.
Na het middagmaal kon men een vrij bezoek aan de stad brengen en/of een boottocht maken.We aten ook nog 's avonds in het hotel Anno, die twee maaltijden waren wel in orde.
Wij wandelden door de winkelstraten met zaken die op de maat van de commercie waren maar niet op maat van de mensen. In één van die globalisatiezaken kochten we iets en we kwamen in gesprek met de verantwoordelijke, en die vroeg wat we van de stad vonden. Ik zei dat ik op internet gevonden had dat het de "lelijkste" stad van Nederland is. Er waren een aantal Nederlandse mensen in de zaak en die begonnen dat onmiddellijk te beamen en haalden elementen aan om dat aan te tonen.
Het is een stad die referenties met de mens als aanknopingspunt en het gebouw als leefbaar gegeven verloren heeft.
Het is een stad waar de bewoners zich schijnbaar niet "thuis" voelen.
 |
| Wooncentrum. Foto: Jeroen Musch |
Om te eindegen nog één van die vele opvallende gebouwen waar de vindingrijkheid van de architect belangrijker is dan het welzijnsgevoel van de mens. Als het maar groot is en indruk maakt.
Als de hele wereld zo wordt , dan zou het wel eens triest kunnen worden.
Maar de reis zelf, en de confrontatie met een stad waar men maar éénmaal een bezoek wil aan brengen waren wel geslaagd. De mensen ter plaatse waren heel vriendelijk en aangenaam om in contact mede te komen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten