Op vrijdag kwamen "Wouters & co" aan bod
en op zaterdag was het de beurt aan de familie Van Beethoven.**
De stad Mechelen doet hiermee een gooi naar toeristische belangstelling en aan restitutie.
De stad probeert met deze tentoonstelling twee vliegen in één klap te slaan.
Deze tentoonstelling is een opwarmertje voor de komende grote tentoonstelling, weliswaar in het Schepenhuis, waar een permanente tentoonstelling (voor vijf jaar) zal opgezet worden over het werk van Rik Wouters (Mechelen 1882 - Amsterdam 1916), met de werken in bruikleen gegeven door het KMSKA, wegens de restauratie van het gebouw in Antwerpen.
 |
| http://www.cavaria.be/agenda/e/rik-wouters-co-beeldhouwers-in-mechelen/ |
 |
| Foto: uit de hierboven vermelde tentoonstelling |
Vader Emile Wouters, de staande man helemaal rechts op de foto, runt een meubelbedrijf. De 12-jarig Rik, rechtstaand met het beeld naast zijn vader, en vele van zijn jonge vrienden gaan daar als leerjongen aan de slag. Zijn neef Frans Wouters, de derde staande persoon van links met een beeld ervoor , was ook één van de vlijtige leerlingen die prachtig werk zou maken.
 |
| Frans Wouters, Meermin en Meerman, hout, privaat bezit. Foto: H.F.E. VERMEIR |
De meubelindustrie vormde een eerste stap richting kunstenaarschap. naast Rik Wouters, zijn neef Frans Wouters en zijn latere leermeester Theo Blickx ontmoeten we in het meubelatelier de broers Ernest, Nante en Frans Wijnants.
Met het oog voor detail kappen de jongeren ornamenten voor meubels en zelfstandige beelden voor op de meubelen of als schouwstukken. De Wijnantsen en Frans Wouters startten zelf een meubelatelier.
Van voornoemde kunstenaars vinden we in de tetoonstelling heel wat monumentale werken.
 |
| Nel in Triplo, expo Wouters & co, Mechelen, 2011. Foto: H.F.E. VERMEIR |
" Tegenover de academie voor Schone Kunsten te Brussel staat het café La Rose de Midi. Het trefpunt van heel wat kunstenaars van allerlei pluimage. {1901-1902} In deze kring ontmoet Henri tijdens zijn laatste studiejaar Hélène Deurinckx, die vaak poseerde voor kunstenaars. Vrij vlug gaan ze samenwonen in Wouters' atelier, een oud huis in de Troonstraat. Hélène wordt Nel, voortaan Henri's hartstochtelijk beminde eeuwige muze, het model dat hij niet moe zal worden. Na het einde van de studies wonen ze in Watermaal. Ze trouwden in 1905. Het is een tijd van grote armoede. Hij deelt een atelier met Jean Brusselmans. Om rond te komen gaan ze naar Mechelen bij vader wonen, maar Nel vooral kan er niet aarden. Rik werkte daarna een tijd voor een fabrikant van porselein en voor zijn vader, maar dat houdt hij niet lang vol. Niet bereid om concessies te doen, wil hij schilderen. Nadat Nel tbc heeft, verhuist het gezin in 1907 naar de gezonde lucht van Bosvoorde, nabij het Zoniënwoud."
Meer dan de helft van het werk van Rik Wouters bestaat uit schilderijen en beeldhouwwerken geïnspireerd door de figuur van zijn vrouw Nel.
" Rik Wouters & co. Beeldhouwers in Mechelen".
Tot 18 septemeber 2011 in de Lamotsite, Van Beethovenstraat te Mechelen.
(di. tot zo. van 10 tot 17u)
De belangstelling van Rik Wouters is nog steeds gaande:
 |
| * zie onderaan aanvulling |
Eindigen met deze mooie kaft van het binnenkort verschijnend boek.
Nel in witte kledij achterover geleund haar hond strelend, ze voelt zich schijnbaar goed
en Rik in een romantische houding en outfit.
De stad Mechelen heeft van de jonggestorven Mechelse schilder en beeldhouwer zopas twee werken aangekocht. Het gaat om het schilderij Kasteel Ysebrant uit 1907 en de tekening De Seine te Parijs uit 1912. Het schilderij is een vroeg voorbeeld van het heldere, zuivere kleurenpalet en de fauvistische stijl van Rik Wouters (1882-1916). De tekening is in zwarte inkt en, typisch voor de kunstenaar, met schaarse, minimale trekken uitgewerkt.
Referenties:
* de pankarte uit de tentoonstelling met als datum 1894.
* BI, Rik Wouters, schakels en impulsen, Cultuurkrant, winter 1998-99.
* Geert Van der Speeten, "De leerjaren van Rik Wouters", in: De Standaard, p. D8, 15.06.2011.
** Kijk daarvoor op de link "Etterjefke", hier rechtsboven.
Aanvulling:
In dS De Standaard van vrijdag 5 augustus 2011verscheen van op blz. 31 en 32:
Jan Van Hove, Rik Wouters, schilder van het geluk, een weergave van de inhoud van het bovenvermelde boek.
Trouwens het boek dat in mijn bezit is, is niet gemakkelijk leesbaar en Jan Van Hove heeft een heel goede neerslag neergeschreven.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten