Een gedicht / een lied per week: DRINKLIED

HET GOED BIER DAT MOET STERVEN ....

 

 komt van de side 2-dehands.

Ghy dronckaers principale
Minnaers van het goedt bier,
Een droefelijcke quale
Sal ick singhen hier.
Maeck van u potten scherven
Die dick sit op de banck.
Het goedt bier dat moet sterven
Want het wordt veel te cranck.                     

De coren-coopers ghierigh

Ghaen proncken alsoo breedt,

Haer jonghe vrouwen cierigh

Gaen gheren fray ghecleedt,

Sy en willen niet derven

Haer schoon cieradigh blanck

Dus moet dat goedt bier sterven

Want het wordt veel te cranck.

De molenaers sonder falen

Doen hem oock groot ghequel

Als sy de granen malen

Sy scheppen diep en wel,

Sy soeken goed en erven

Dus singh ick mijnen sanck:

Het goedt bier dat moet sterven

Want het wordt veel te cranck.

De brouwers seer hoochmoedigh
Sy drincken gheren wijn;
Het water overvloedigh
Putten haer knechten fijn
Daer mede sij bederven
En maecken 't sopken lanck
Dus moet dat goedt bier sterven
Want het wordt veel te cranck.

De schippers die het ons brenghen

en zijn oock niet zo slecht

Men moet sonder verlenghen

Betaelen en wel haer recht.

Sy soeken te verwerven

Schiploon naer haeren danck

Dus moet dat goedt bier sterven

Want het wordt veel te cranck.

De tappers zonder flouwen

Weten practijken siet

Sy konnen oock wel brouwen

Al zijn sy in 't ambacht niet.

Sy schrijven en sy kerven

Betaelt wordt hunnen ganck

Dus moet dat goedt bier sterven

Want het wordt veel te cranck.

De prince hoe kan men prijsen

Die accidenten blouw

Imposten en accijsen

Sy maeck 't bier soo flouw

Ten zy deur goede conserven

Het goedt bier dat moet sterven

Want het wordt veel te cranck.

V. VERSTEGEN, "Marginalia bij geestelijke liedboekjes  uit de 17de eeuw", in: Miscellanea, J. Gessler, 1949, II, blz. 270.

Er was in de 17de eeuw een traditie  om liederen in gezelschap en ook om ze aan tafel te zingen. Zij handelen over goede vrouwen, de boeren, het leven op het land, de wijn en het "goed bier dat zal sterven".
In een boekje uit 1619 genaamd "Parnassus", dat is "Den Blijdenberg, staat het boven afgedrukte lied. Het is ondertekend met N.I.n de initialen van Nicolaas Janssens van Rosendaal Hij was koster en lid  van de rederijkerskamer "Het Wit Rosierken".(1)
In dit verband was er een laattijdig overblijfsel "De Mechelse liedertafel"(1970 ?) genoemd o.l.v. Urbain van Asch.



Bron:

(1) "Een vrolijk tafelliedeken van het het goedt bier", in: Ons Heem, jg. 26, nr.6, 1972, p.259.