Een gedicht / een lied per week: Paul Van Ostayen: "Melopee"

Paul VAN OSTAIJEN  (1896 - 1928)

Geboren te Antwerpen alwaar hij de Latijns-Griekse humaniora volgde.
Gedichten schrijven deed hij reeds op jeugdige leeftijd, aldus verscheen zijn eerste bundel Music Hall al in 1916. Met Wies Moens beoefende hij het humanitair-expressionisme, daarvan is Sinjaal (1917) de uitdrukking. De gebeurtenissen van de "Groote Oorlog" hadden een grote invloed op hem.
Hij ging op zoek naar de "poésie pure" d.w.z hij probeerde ritmisch muzikaal te schrijven in poëtische beelden en hield  emotie  buiten zijn dichterschap.(1)

http://www.google.be/url?sa=i&source=images&cd=&cad=rja&docid=-q

MELOPEE

Onder de maan schuift de lange rivier
Over de lange rivier schuift moede de maan
Onder de maan op de lange rivier schuift de kano naar zee.

Langs het hoogriet
langs de laagwei
schuift de kano naar zee 
schuift met de schuivende maan de kano naar zee
Zo zijn ze gezellen naar zee de kano de maan en de man
Waarom schuiven de maan en de man getweeën gedwee naar zee

Uit: Eerste boek van Schmoll. Bundel "poësie pure".(2)

Met dit gedicht beschrijft hij heel origineel de "oneindige moeheid", als een eindeloze verbondenheid onder de elementen: maan, man, zee. Het vraagteken is met opzet niet geschreven.

Erin Clark, Stilness,kunstdruk, 51 x 51 cm. (4) 


, 

En dan ook nog het volgende:

Enkel wind te zijn tomeloos,

mateloos, ongebonden.

Wind te zijn, te waaien in de boom,

in al de bomen. Geen enkele vertoont groen

en toch is geen enkel winterdood. (3)

Durven we dit het geloof in het leven noemen?


Op deze blog vind je op datum 24.08.2013 nog het prachtige gedicht POLONAISE van dezelfde auteur.

Bibliografie:

Ev. BAUWENS, Zuid en Noord, Desclée DeBrouwer, Brugge, 1954.(1)p.354; (2)p.355.
Edward LUCIE - SMITH, Flora in de kunst en de literatuur, Librero, Hedel, 2000. (3)p.331
http://www.allposters.nl/-st/Bomen-Poster_c85164_.htm (4)