Voor een grote opkomst Armeniërs op het Sint-Pietersplein klaagde paus Franciscus de pogroms aan van de Turken 100 jaar geleden en de misdaden van IS in het Midden-Oosten tegen vooral Christenen en vrouwen.
De politiek verantwoordelijken van Turkije waren daar onmiddellijk met een ontkenning hoewel er duidelijke historische gegevens zijn die de juistheid van de uitspraak aantonen. Zolang Turkije dit blijft ontkennen moeten ze maar niet opgenomen worden bij de Europese Unie.
Geschiedenis
De oudste Armeense beschaving het rijk van Oerartoe (10de - 7de eeuw v.C.), ging ten onder door de invallen van Cimmeriërs en Scythen.Daarop volgde de Perzische heerschappij; later ging Armenië op in het wereldrijk van Alexander de Grote. Daarna ontwikkelde zich een onafhankelijke staat die door de Romeinen in 66 v.C. tot vazalstaat werd gemaakt.
Na de val van het Oost-Romeinse Rijk(1453) ontstond er terug een onafhankelijke staat Groot-Armenië, deze werd door Seltsjoeken, Mongolen, en Ottomanen onderworpen. Dit ging gepaard met bloedbaden en godsdienstvervolgingen. De wijze waarop dit gebeurde was een aantasting van de menselijke waardigheid.
In het begin van de 19de eeuw raakte Armenië in de belangstelling van Rusland.
Bij het Verdrag van Adrianopel(1828) en door de Russisch-Turkse oorlogen(1853-56 en 1877-79) verwierf Rusland grote stukken van hun gebied. Het grootste deel bleef onder Turkije, dat de verplichtingen van het Congres van Berlijn (1878) niet nakwam en ze niet beschermde tegen Koerden en Tsjerkessen. Zo gingen de Armeniërs zichzelf verdedigen en er ontstond een afscheidingsbeweging, die aanslagen en revoltes organiseerde. Feitelijk was het probleem ontstaan omdat de Turken hun verplichtingen niet nakwamen.
De Turken en de Koerden, die gebruikt werden als handlangers, namen wraak door massadeportaties, dus ontvolking en de verkrachting en uitmoording van de bevolking, die ze moesten beschermen. Vele Armeniërs die Christen zijn, vluchtten naar Europa en assimileerden zich zonder veel problemen.(1)(p.361)
.jpg)
Zicht op het Noordelijk deel van Armenië, een droge hoogvlakte met uitgestrekte lavavelden. De plantengroei is zeer beperkt. Armenië is verdeeld tussen Turkije en Rusland.
Pogroms(2)
De massamoord op de Armeniërs was geen losstaand feit, maar een bewuste poging tot rassenmoord, die gedurende drie jaar met wisselende hevigheid bedreven werd. Het publiek reageerde met toenemend gevoel van schaamte bij het aan het licht komen van iedere nieuw gewelddaad.
 |
| Sultan Abdoel Hamid II (1876-1908). Een venijnig manneke dat vol wantrouwen naar de anderen keek en als het er op aan kwam de anderen zonder enige rancune deed vermoorden.(3)(p.150) |
De twee hoofdverantwoordelijken waren de sultan Abdoel Hamid II (°1842/ sultan in 1876) en zijn hofastroloog Abdoel Hoeba. Deze laatste was een onverbeterlijke moslimfundamentalist voor wie een mensenleven dat niet tot zijn godsdienst behoorde waardeloos was. Hij kreeg al in zijn tijd de bijnaam 'Abdoel de Verdoemde'.
 |
| 'De oude Turk'. Europese visie op de bloeddorstige Turken, die minderheden uitmoordden (1904). (3)(p.197) |
Van alle rassen die gebukt gingen onder de onverdraagzaamheid van het Osmaanse Rijk hadden de twee miljoen Armeniërs het het ergste te verduren.
Sommige historici beweren dat zij afstammen van één van de tien verloren stammen, hetgeen o.m een verklaring zou kunnen zijn voor de verbinding tussen hun lot en dat van de joden. De Armeniërs zouden verspreid geraakt zijn nadat hun land, dat rond de berg Arafat lag, waar volgens de traditie de ark van Noach landde, in de tiende eeuw door de Mongolen geplunderd werd.
Zij namen door hun aanleg voor handel en financiën in het 19de eeuwse Turkije een vooraanstaande plaats in. In de zes noordoostelijke provincies waar de meesten woonden, stonden zij bekend als nijvere boeren en handelslui.
Lamartine noemde hen 'de Zwitsers van het Oosten: 'Zij hebben veel vastgeroeste gewoontes en ook in hun berekening en liefde voor winst lijken zij op hen...'.
De Turkse bestuurders werden na-ijverig en de sultan werd schrik aangejaagd voor de invloed/macht van de Armeniërs. Het woord Armeniër werd zelfs door de sultan verboden.
De Armeniërs die uitgeweken waren naar de V.S.A., Engeland of Rusland begonnen betere voorwaarden te eisen voor hun landgenoten in Turkije. Zij vroegen wettelijke hervormingen, meer zekerheid, meer respect voor hun vrouwen en eigendommen.
In 1849 besloot de sultan hun een lesje te geven.
Na een rustig diner in gezelschap van Pof. Vambery zei hij:' Ik ben van plan binnenkort af te rekenen met de Armeniërs. Ik zal ze een slag toebrengen die aankomt; dan zullen ze hun revolutionaire ideeën wel gauw vergeten.'
Hij stuurde agenten naar alle streken waar Armeniërs woonden. Zij waren voorzien van instructies bestemd voor de mohammedanen in die gebieden. Deze kregen de toestemming alle bezittingen van de Armeniërs in beslag te nemen en hen te doden bij het minste of geringste verzet. Dat betekende het begin van een koel berekende campagne waarin minstens 100.000 mannen, vrouwen en kinderen afgeslacht werden.
Gedurende de drie jaar, hier zijn we in WO I, waarin er voortdurend gemoord werd boden vele gelovige mohammedanen bescherming aan de Armeense buren.
Dit was de leerschool van Hitler. Trouwens reeds vroeger hadden de de Turken goede contacten met Duitsland. In 1876 werd een Kruppkanon van 35,3 cm opgesteld aan de Bosporus, een kanon dat in die tijd als uitzonderlijk gold.
Het Armeense volk bewaart een eigen persoonlijkheid, zowel antropologisch als etnisch als cultureel.
Nog enkele groepen leiden een nomadenbestaan. Zij leefden vooral van de veeteelt.
Bedenking ... de menselijke waardigheid verdient beter
Tussen 1915-16 verdwenen er 970.000 Armeniërs, terwijl er voor 1915 1.256.000 in de bevolkingsregisters stonden in Turkije. Na 1916 waren er nog 284.157 terug te vinden.
Ook Assyriërs, Pontische Grieken en Syrische Arabieren werden in die periode ook nog op massale schaal afgeslacht.
Het wordt tijd dat de wereldbevolking een geweten wordt geschopt over de gedragingen van de sultan en de Osmanen o.a. in WO I.
En dan nog te weten dat de Duitsers het in WO II zouden herhalen t.o. de zwakke groepen in de samenleving, d.w.z. tegen de Joden en de zigeuners en de mensen met een blijvende handicap, Duitsers die dan natuurlijk niet pasten in dat ras van de "uebermenschen".
Als we nu Poetin en IS bezig zien dan kunnen we ons vragen stellen over hun bezigheden.
Durven we dat of is iedereen nog alleen bezig met geld zoals die ceo die onlangs in de pers kwam met een jaarinkomen van 1,6 miljoen euro of 1600 euro per uur, terwijl een werknemer van zijn bedrijf het moest doen met 5 euro per uur.
Ajja de belangstelling van die ceo gaat er op de eerste plaats naar uit om zijn zakken te vullen en daarna komt het welzijn van het bedrijf en daarna komt dat de werknemers zo weinig mogelijk moeten verdienen en dat de vakbonden "zakken" zijn terwijl de grootste zak op de top zit.
Let op ik beweer niet dat alle ceo's zo zijn.
Als we zo verder blijven doen wordt deze prachtige wereld één groot tranendal van geweld en egoïsme.
Een aantal vragen
Waarom hebben grote landen zo maar het recht om kleinere landen binnen te vallen en te zeggen dat dat gebied tot hun prerogatieven behoort nadat ze eerst een deel van hun eigen bevolking verplicht hebben om in te wijken en daarna wordt die bevolking dan gebruikt om daar boel te maken. Dit alles omdat het grote land gebruik zou kunnen maken van grondstoffen of de invulling van één of ander strategisch doel.
Waarom helpt de Europese Unie Griekenland niet als het over het volk gaat, maar wel als het over egoïsme en kapitalisme gaat?
Laat ons toch maar niet vergeten dat Duitsland het grootste deel van Europa tweemaal onder de voet liep, grote gebieden verwoestte, denken we aan Ieper, van honderduizenden mensen werd hun leven verwoest ....
Waarom werden die herstelbetalingen nooit betaald?
Waarom moet dat dan niet?
Juist omdat het over één van de vier grote landen van de Europese Unie gaat en die menen dat zij aan een ander kunnen opleggen waaraan zij niet moeten beantwoorden.
Ook Frankrijk heeft boter op het hoofd, want na de Franse revolutie en de oorlogen van Napoleon werd onherstelbare schade toegebracht:
aan eigendommen, bijvoorbeeld de verkoop van de kloosters als zwart goed,
aan mannen die soldaat moesten spelen, denken we maar aan het verhaal van de "Loteling" van H. Conscience. Ook moeten we 41 boerenkrijgers vermelden die in Mechelen werden gefusilleerd aan de St.-Rombouts,
en aan het roerend patrimonium en de kunst van ter plaatste. Bijna alle waardevolle kunstwerken werden gestolen en in 90% van de gevallen niet teruggeven, maar die moeten wel nog altijd bijdragen tot de glorie van het Louvre of het museum van Rijsel. En dan moeten wij betalen om onze eigen kunstwerken te zien...
België moest om de Schelde open te krijgen wel een aanzienlijk bedrag betalen aan Nederland, hoewel de sluiting voor Belgische schepen en goederen tegen alle internationale rechtsregels was.
Oplossing, maar daar is moed voor nodig
Waar is het wereldgeweten dat op een vergelijkende wetenschappelijke manier de structuur en de mechanismen van onderdrukking en intimidatie vanaf de beginfase onderzoekt, er een wetenschappelijk verslag van opstelt, het "wereldgeweten van de gemanipuleerde" mens, en daar de nodige sancties tegenover plaats. Dit is de gordiaanse knoop die moet worden doorgehakt om de toekomst van de mensheid veilig te stellen en niet alleen de toekomst van een elite.
En als we de wereld nog in een goede richting willen krijgen moeten we de vijf grote landen die vetorecht hebben in de UNO dat recht ontnemen, want zij dienen daarmee hun eigen belangen ten nadele van alle andere volkeren op de wereld.
ITE MISSA EST...
Verwijzingen:
Noel BARBER, "De Sultans", Fibula - Van Dishoeck, Bussum, 1973, p.190 e.v. (3)(p.150 en 197)
Jan ROMEIN, J. SUYS, e.a., "Nieuwe Geïllustreerde Wereldgeschiedenis", dl.VIII, Amsterdam, 1931,.(p.4590)
"Standaard Encyclopedie", dl. 1,Standaard Uitgeverij Antwerpen, / Het Spectrum Utrecht, 1969. (1)
ook de foto's komen uit de "Standaard Encyclopedie", o.c., p. 360 en 361.
Versierde paaseieren: typisch voortbrengsel van de Armeense handenarbeid, bont beschilderde volgens
een gelijkaardig procedé als batik.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten