Onderstaande tekst werd me onlangs toegestuurd en trof mij toch in enige mate:
Heb je er wel eens aan gedacht
wat er gebeurt als je achterstevoren zou leven? Lijkt me veel leuker. Om te
beginnen sta je op uit de dood, een spectaculair begin. Als je uit de kist
stapt wordt je verwelkomd door je familie en beste vrienden, die hoef je dus
niet meer uit te zoeken. En ze hebben allemaal een bloemetje meegenomen. Dan
mag je een jaar of 20 lekker achter de geraniums hangen, iedere dag een paar
borrels, af en toe een uitstapje met een rondvaartboot, iedere maand je
uitkering.
Op een dag staat er ineens een
vent voor je deur met een gouden horloge. Die biedt je meteen een goed betaalde
baan
Naar mate de jaren
voorbijgaan, krijg je ook steeds meer zin om te werken, je voelt je steeds
beter, je kan zoveel roken als je wil, want je longen worden steeds schoner. Je
kan drinken wat je wil, de katers worden steeds kleiner.
Je raakt je buik kwijt zonder
dat je er iets voor hoeft te doen. Je gaat ook steeds meer van je man of vrouw
houden. In het begin heb je maar 1x seks per jaar, maar op het laatst 10 keer
per week. Op een gegeven moment moet je naar school, maar je weet alles al dus
je doet geen flikker.
En de laatste jaren van je
leven kan je lekker in de zandbak spelen, je kan snoepen wat je wil, je bent
toch al je tanden weer kwijt. Dan nog een paar maanden aan een vrouwenborst
sabbelen, daarna nog 9 maanden in de veilige, warme moederschoot, en vervolgens
eindig je in een alles verzwelgend, gelukzalig orgasme.....
Hoe ouder we worden hoe meer we schijnbaar op zoek zijn naar het paradijs.
Nu de kerkelijke waarden van onze West-Europese zielen wat "afkalefaterden" schijnen er toch nog behoeften gebleven...
Daarom ging ik eens op zoek in mijn documentatie en kwam terecht bij:
Hier een soort ere-trap waarop wij als mens in onze verschillende levensfasen ten toon worden gesteld.(1)(p.65) Een litho uit Frankfurt, ca. 1860.
Bij vijftig is de hoogste trede en er staat onder " 50 jaar Stilstand".
De vrouw komt alleen op de tweede en de derde trede voor.
In het midden zien we wel hoe ze in het aarts-paradijs Adam verleidt.
Het gaat hier uiteraard om stereotypen.
Zo kwam ik op een gedicht terecht in: "Verliefd, Verloofd, Getrouwd".
Trap op, trap af!
Is 't mensenleven
Voor wie het leven is gegeven.
Van 't jaar
0 tot 2 liggen w'in ons wieg
Slapen en schreien meer dan lief!
10 dat zijn ons kinderenjaren.
20 denkt men aan paren.
30 moet men zijn getrouwd
want op
40 is men reeds te oud!
50 krijgt men ongemakken;
60 is men snel aan 't zakken;
70 kan men nog wat leven maar
80 wordt ons "toegegeven"
want dan worden wij weer "kinds"
artrose en reuma alleszins.
90 daalt het leven straf
100 liggen ons beenderen in het graf. (2)(p.7)
We verwijzen naar een scheurkalender ,van 1984, d.d. 16 februari.
In de 17de en de 18de eeuw circuleerden er heel wat prenten die de "omgekeerde wereld" in beeld bracht in " de strijd om de broek", de strijd om dominantie tussen man en vrouw.
"Alhier hütt sich ein Jeder Mann, Und reitz das Weib zum Zorn nicht an", anoniem, gravure, ca. 1650.(1)(p.76)
"Hier hoedt zich elke man, En spoort de vrouw tot toorn niet aan."
Een liederlijke echtgenoot krijgt slagen en belooft zijn leven te beteren.
Kaartspel, dronkenschap en ontrouw zijn de in de achtergrond getoonde ondeugden, die de vrouw ertoe kunnen brengen zich boos te maken.
Referentie:
Brochure: Günter Böhmer, u.a. "Emancipatie, Emancipation, Emanzipation", Ausstellung des Goethe-instituts, Brussel/ Paris, 1980.(1)
Catalogus: Stefaan Top, e.a. "Verliefd, Verloofd, Getrouwd", tentoonstelling, ASLK-Galerij, Brussel, 1988. (2)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten