Waarom schrijven wij gedichten?
Kinderdromen, volwassenen dromen
In oorden, in beelden , in woorden
En toch horen we niet het getik in onze hersenen
Die draaien en keren , het heelal in een notendop
Elke nacht een andere verloren droom,
Die in de morgen bijna spoorloos verdwijnt
En schuift en schuift
Van de rug van het dravend paard
Dat snakt en snakt naar meer en hoger
Maar zich tenslotte neervlijt…
En zijdelings droomt;
Misschien een nieuw gedicht.
 |
| http://www.equineservices.nl/Blog_-_Paarden_welzijn_1,_vrij_van_angst_en_stress |
Harry F.E.
VERMEIR, Sint-Katelijne-Waver
25.04.2017
“Ik ben er daarom”
Geen opmerkingen:
Een reactie posten