Op de laatste zondag van juni wordt jaarlijks in de St.-Romboutskathedraal te Mechelen de heilige gevierd. Hoewel in de kerkelijke kalender staat die op 1 juli.
R.
Cramer, Rumoldus, in: “Missel Quotidien et Vesperal”, Dom Gaspard Lefevre,
deAbdijen van St.-André en Zevenkerken, Loppem-Brugge, 1930. ( achteraan Propre
de Belgique, begin)
Biografische gegevens
H. Rombout (Rumoldus)
Titelheilige van de metropolitane kerk van Mechelen.
Titelheilige van de metropolitane kerk van Mechelen.
Patroon van de stad Mechelen en van het aartsbisdom Mechelen-Brussel.
Feest op 1 juli.
Monnik van Ierse afkomst; tweede helft zevende of eerste helft achtste eeuw. De tweede/Ierse evangelisatie
Stichtte een klooster nabij de nederzetting waaruit later de stad Mechelen verder ontwikkelde.
Verkondigde het geloof in de omgeving.
De traditie kent een ontmoeting tussen Rombout en Gummarus, halfweg tussen Mechelen-Lier, te Duffel, Stadeyken(?). De kapel in het huidige 'boske' van 'Morieau' te Duffel uit 1688 herinnert aan deze bijeenkomst.
Hij leefde als kluizenaar - priester te Mechelen.
De traditie kent een ontmoeting tussen Rombout en Gummarus, halfweg tussen Mechelen-Lier, te Duffel, Stadeyken(?). De kapel in het huidige 'boske' van 'Morieau' te Duffel uit 1688 herinnert aan deze bijeenkomst.
Hij leefde als kluizenaar - priester te Mechelen.
en werd vermoord door twee metgezellen;
om zijn geld of omdat hij ze hun verkeerde manier van leven verweet.
De NAAM
Rommout, nadien Rombout - het zou een geleende of kloosternaam kunnen zijn - kan geïnterpreteerd worden als beroemde (hruom = roem) heerser (-bout of bald = stoutmoedig) en is Germaans van oorsprong; het eerste lid (romh = Rome) kan ook Iers zijn. (1)(p.36)
De zondag (25.06.2017) van de viering.
Eucharistie met kardinaal Jozef De Kesel (° 1947/ en aanstelling tot aartsbisschop 2015) om 10u30.
 |
| St.-Romboutskathedraal, viering van St.- Rombout. Foto: © H..F.E. Vermeir |
In het midden zien we het zilveren schrijn van de heilige.
Achteraan het altaar waarin het schrijn meestal opgesteld wordt.
In 1302 was er als een schrijn uit cypressenhout met goudlaken bedekt.
Houten schrijn uit de 17de eeuw.
 |
| Relikwiekast, in: Marcel KOCKEN, "Zo was ... Mechelen", Antwerpen, 1972, p.55. |
Toen werd dergelijke cederhoutenkast gedragen in de processie. Zij is in het bezit van het Museum "Hof van Busleyden". In de vroege middeleeuwen bewaarde men het gebeente van de heilige in deze kast in een kapel buiten de kathedraal.
In 1369 werd het in een zilveren schrijn geplaatst, dat in 1578, door het calvinistisch stadsbestuur werd verkocht om de stadswallen te versterken
Men maakte een nieuw schrijn in 1631 en plaatste het op het huidige hoofdaltaar (1665).
In 1797, onder het Frans bewind, werd het in de Munt in Brussel gesmolten. De reden: de Franse bezetter eiste een overdreven oorlogsschatting en aldus hielp men de stadsmagistraat.
De Mechelse goudsmid J.-Fr. Van Deuren,(1776-1835) bijgestaan door A.J. van Beveren (1773-1853) leverde in 1825 (Hollands Bewind) deze neoclassicistische relikwiekast in de vorm van een sarcofaag af. Ze moet een Griekse tempel voorstellen en is uit verzilverd koper. De vier zijvlakken brengen episodes uit het leven van St.-Rombout: een engel leidt Sint-Rombout naar zijn missiegebied; Sint-Rombout verkondigt in Mechelen het evangelie; Sint-Rombout wekt Libertus op uit de verdrinkingsdood en het lichaam van de vermoorde heilige teruggevonden. Tussen de Dorische zuiltjes staan de doodsengelen. Bovenop ligt sedert 1875 het beeld van de heilige, werk van Jozef Willems (1845-1910), leraar aan de Mechelse academie.(2)(p.39)
Tijdens WO I was het schrijn opgesteld in de kapellen van de Antwerpse kathedraal. Vooraleer terug te keren naar Mechelen was er een restauratie nodig van de Antwerpenaar Lambert Van Rijswyck in 1919. Daarna werd het teruggevoerd naar Mechelen waar het met veel luister werd ontvangen.
In 1369 werd het in een zilveren schrijn geplaatst, dat in 1578, door het calvinistisch stadsbestuur werd verkocht om de stadswallen te versterken
Men maakte een nieuw schrijn in 1631 en plaatste het op het huidige hoofdaltaar (1665).
In 1797, onder het Frans bewind, werd het in de Munt in Brussel gesmolten. De reden: de Franse bezetter eiste een overdreven oorlogsschatting en aldus hielp men de stadsmagistraat.
 |
| Relikwiekast, de recente, gereed om gedragen te worden in de Hanswijkprocessie. Foto : © H.F.E. Vermeir |
Tijdens WO I was het schrijn opgesteld in de kapellen van de Antwerpse kathedraal. Vooraleer terug te keren naar Mechelen was er een restauratie nodig van de Antwerpenaar Lambert Van Rijswyck in 1919. Daarna werd het teruggevoerd naar Mechelen waar het met veel luister werd ontvangen.
In 1998 werd het schrijn gerestaureerd door Xavier Aertgeerts, zilversmid te Itegem.(3)(p.13-16)
Het woog toen 340 kg.
Nog drie andere parochies hebben St.-Rombout tot patroon: Humbeek, Schepdaal en Steenokkerzeel.
De kermis te Mechelen is eerste drie zondagen van juli en ontstond uit de processie waarbij de relikwie van St. -Rumoldus processiegewijs werd rondgedragen. Dit zou in oude tijden de ommegang genoemd geweest zijn. De stadsrekeningen van 1554-1555 vermelden dat de processie door reuzen en andere uitgebeelde volkse onderwerpen gevolgd werd, die geen rechtstreekse betrekking meer hadden met de godsdienst.(4)(p.26)
Bronnen:
Aloïs JANS, Rumoldus in geschiedenis en legende, in: "Sint-Romboutskathedraal, gestalte van de gotische droom", VKW - Mechelen, 1990. (1)
Jan DE SCHUYTER, Op, Signorken, in: "Tijdschrift voor Geschiedenis en Folklore IV", Antwerpen, 4de jg. nr. 1 en 2., 1941.(4)
Karel VAN BETS, Schrijn voor de stadspatroon, in: "Sint-Romboutskathedraal, gestalte van de gotische droom", VKW - Mechelen, 1990. (2)
Bert VERRIEST, Het Sint-Romboutsschrijn", in: tijdschrift "Vrienden van de Sint-Romboutskathedraal", Mechelen, 9de jg. nr.2. (3)
Nog drie andere parochies hebben St.-Rombout tot patroon: Humbeek, Schepdaal en Steenokkerzeel.
De kermis te Mechelen is eerste drie zondagen van juli en ontstond uit de processie waarbij de relikwie van St. -Rumoldus processiegewijs werd rondgedragen. Dit zou in oude tijden de ommegang genoemd geweest zijn. De stadsrekeningen van 1554-1555 vermelden dat de processie door reuzen en andere uitgebeelde volkse onderwerpen gevolgd werd, die geen rechtstreekse betrekking meer hadden met de godsdienst.(4)(p.26)
Bronnen:
Aloïs JANS, Rumoldus in geschiedenis en legende, in: "Sint-Romboutskathedraal, gestalte van de gotische droom", VKW - Mechelen, 1990. (1)
Jan DE SCHUYTER, Op, Signorken, in: "Tijdschrift voor Geschiedenis en Folklore IV", Antwerpen, 4de jg. nr. 1 en 2., 1941.(4)
Karel VAN BETS, Schrijn voor de stadspatroon, in: "Sint-Romboutskathedraal, gestalte van de gotische droom", VKW - Mechelen, 1990. (2)
Bert VERRIEST, Het Sint-Romboutsschrijn", in: tijdschrift "Vrienden van de Sint-Romboutskathedraal", Mechelen, 9de jg. nr.2. (3)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten