Leopold I : Koning der Belgen, hoe hij neerkeek op zijn landgenoten.

Ik ben al een tijdje aan het lezen in het knappe en dikke boek(736 blz) van Gita Deneckere.

Portret van Leopold, prins van Saksen-Coburg door George Dawe, ca. 1825.

Ik ben wel van zins om uitgebreider te communiceren over de inhoud.
MAAR de volgende passage lijkt mij nogal frappant daarom breng ik ze nu reeds.

" België had zichzelf 'uit onwetenheid' de gevaarlijkst mogelijke grondwet toebedeeld, die de elementen van zijn eigen politieke vernietiging bevat en zijn ondeugdelijkheid wel zou bewijzen. Leopold was met tegenzin naar België gegaan, uit twee overwegingen: dicht bij Victoria(de "queen") blijven en de vrede in Europa. Zijn goede volk deed in feite niets terug voor het koningschap - hij was - behalve Otto in Griekenland misschien - de armste en dotatiegewijs slechtst bedeelde vorst in Europe.
  De Belgen hadden vele kwaliteiten maar ze waren politiek absurd en blind voor de gevaren die ze moedwillig creëerden. Hij had voor hen gedaan wat een vader niet zou doen voor zijn kinderen, hij had geriskeerd wat geriskeerd kon worden - zijn leven, zijn fortuin, al zijn oude vrienden en "last but not least" had hij hun belachelijkheid moeten delen. Oorspronkelijk was 'koning der Belgen' een soort spotnaam, een grap. De Belgen hadden zich jarenlang nergens durven vertonen uit angst uitgelachen te worden. Leopold had duizendmaal meer voor hen gedaan dan zijn plicht was en ze waren niet eens slim of attent genoeg om de omvang ervan te begrijpen. Het was al gek om enige erkenning af te smeken. Hij had schoon genoeg van de politieke dwaasheden van zijn tijd. De oude pedagoog Pestalozzi zei toen hij vijfenzeventig jaar oud was dat hij nu een beetje voor zichzelf zou leven. Leopold vond dat men het recht moest hebben dat zelfs vroeger te doen."

De gegevens komen vooral uit een brief van Leopold aan  Victoria uit 1847.

Leopold had zijn hele leven voor zichzelf geleefd. De maîtresses die hij er op nahield zelfs, als hij juist gehuwd was, waren legio. Het was een erg egoïstisch "manneke".


Literatuur :

Gita DENECKERE, "Leopold I, de eerste koning van Europa", Antwerpen, 2011, p.369.
Piet VERMEIR, "Leopold I, mens, vorst, diplomaat", 2 dln, Dendermonde, 1965.

Portret van Leopod I, door Louis Ghemar, 1856. privébezit