POËZIE " De Feesten van Angst en Pijn" VERS 6

De dichtbundel van Paul VAN OSTAYEN 51869-1928), prent uit het Modernisme

Vers 6

Ik kan geen postzegels verzamelen
ik kan geen vrouwefoto's verzamelen
ik kan geen amourettes kollektioneren
en geen wijsheid
 ik kan niets meer

    ik  kan  niets  meer

Waarom doof ik de lamp niet
       en ga ik niet te bed

Ik wil beproeven
       naakt te zijn
       bloot wie weet wel gevroren purper
                                            en bleekheid

Is zo niet het gans beginnende begin

Ik wil niets weten
ik wil niet vragen
      waarom
       ik niet werd een postzegelkollektioneur

Ik zal beginnen mijn débâcle te geven
ik zal beginnen mijn faljiet te geven
ik zal mij geven een stuk gereten arme grond
                               een vertrapte grond
                               een heidegrond
                               een bezette stad

Ik wil bloot zijn

In: Stefaan EVENEPOEL, Paul van Ostayen, Spiegel van Eenzaamheid, Davidsfonds, Leuven, 1988, p.36.