 |
| Guido Gezelle (Brugge 1830 - 1899) |
De Vlaamse tale is wonder zoet
De Vlaamse tale is wonder zoet,
voor die heur geen geweld en doet,
maar rusten laat in 't herte, alwaar,
ze onmondig leefde en sliep en gaar,
tot dat ze, eens wakker, vrij en vrank,
te monde uitgaat heur vrijen gang!
Wat verruwprachtig hoortoneel,
wat zielverrukkend zingestreel,
o vlaamse tale, uw' kunst ontplooit,
wanneer zij't al vol leven strooit
en vol onzegbaar schoonzijn, dat,
lijk wolken wierooks, welt
uit uw zoet wierookvat!
Jozef Deleu, waar zit die heldere zanger?, lannoo, 1998. p.36.
1998: GEZELLEJAAR
Gezelle als woordkunstenaar, maar in zijn tekst ontwikkelt hij ook ideeën.
We moeten ons hier voorstellen dat hij dit gedicht schrijft in een periode dat 't Frans het openbaar leven in onze gewesten domineert...
Hij zegt dat onze taal "rust in het hart", maar als ze eenmaal de mond uitgaat ze "zielsverrukkend zingestreel" wordt. Hij toont dit aan in dit prachtig geformuleerd gedicht.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten