metamorfose
de vroegere gladde vogels op de stammen
werden nu dikke klagende klammen,
een nijgend verend tapijt viel zacht
onder de lianen lichte witte vacht.
daar stonden wij met onze klederen
prijkend te proberen smetteloos zijn,
de verkleumde dieren spreidden veren
die zwevend doken naar een stil refrein.
evenals wij vergeestelijkte wezens
de vragende vacht op deze aarde derfden
te torsen om in onze hand te lezen,
vrat de kraai een stukje groen in de geverfde
droevige schepping van weleer.
de vangende vracht bleef en wij verloren
de hoeden der schuwe beleefdheid
en schoenen bleven klevend stikkend steken
en de klederen vielen in zonnevlekken uiteen.
van hand tot hand ging de boodschap,
en de boom schoot groeiend groene knoppen
van nieuw stoeiend leven in het vragend moederschap
terwijl de gladde bek scheerde jonge toppen.
Harry VERMEIR in: " info Lazarus", jaargang 1 - okt. 1984
Toevoeging
poem
...
second line
I'm tired
Jos Van der Plancken
zelfde referentie en blz. als hierboven
Geen opmerkingen:
Een reactie posten